Begin 2014 merkte Monique Jacobs voor het eerst dat ze slechter hoorde. Een korte maar intense periode volgde: 'Ik was zo verdrietig, dat ik op een gegeven moment niet eens meer naar buiten wilde'. Sinds kort draagt Monique hoortoestellen en daar is ze ontzettend blij mee. 'Dankzij mijn hoortoestellen heb ik mijn leven weer terug', zegt ze stralend.

Wat was de oorzaak van je plotselinge slechthorendheid?
'Omdat ik nog maar 40 was en mijn gehoor ineens sterk achteruit ging, dacht de kno-arts eerst dat er iets ernstigs aan de hand was en dat ik misschien een brughoektumor had. Maar dat bleek gelukkig niet zo te zijn. Ik kreeg allerlei onderzoeken, maar ze konden niet achterhalen wat er aan de hand was. Slechthorendheid zit wel in mijn familie. Mijn dochter draagt een Cochleair Implantaat, mijn tante is slechthorend en ik vermoed dat mijn moeder ook niet zo goed hoort, maar daar denkt ze zelf anders over.'

Ineens hoorde je dus een stuk minder, hoe was dat?
'Ik had het niet gelijk door. Maar ik zocht steeds vaker songteksten op om te kunnen volgen wat er gezongen werd en ik had wel het idee dat er minder vogels waren. Maar ik stond er niet bij stil dat ik slechter hoorde. Totdat een medestudent ernaar vroeg. Die student hoorde zelf ook slecht en had al gauw door dat ik niet alles goed verstond. Vanaf dat moment ging het eigenlijk heel snel. Ik hoorde steeds minder en daar werd ik heel verdrietig van.'

Wat miste je het meest?
'Er waren heel veel geluiden die ik miste. Zo vond ik het ontzettend jammer dat ik de regen niet meer hoorde tikken. Vroeger hoorde ik de regen voordat ik het zag, maar toen was het ineens andersom. Ik was zo verdrietig, dat ik niet eens meer naar buiten wilde. Op een gegeven moment werd ik bijna aangereden door een bus omdat ik hem niet hoorde aankomen. Dat was het moment waarop ik dacht: nu moet ik er iets aan doen.'

Benieuwd naar het hele verhaal van Hoorheld Monique?? Lees dan verder op www.vereniginggain.nl. Hier vindt u ook ervaringsverhalen van andere Hoorhelden.