Ik zou niet weten waarom je aan die man aan de andere kant van de ruit niet kan aangeven dat je doof bent.

En wees toch maar blij dat die man aangaf dat de dit treingedeelte niet verder ging. Of was je liever wel in die stilstaande trein gebleven en na een hele tijd aan een trein naar een verkeerde stad gekoppeld?

Ik ben een keer in een normaal doorgaande trein lang blijven wachten voor ik door had dat er iets niet klopte. Stond toen helemaal achteraan op het perron en moest een eind lopen naar het stationsgebouw, waar de uitgestapte menigte in de rij bij de telefoon stond. Ja, jaren 90 toen het mobieltje nog niet aan ieders arm vastgegroeid was. En nee, ik kon dus niet telefoneren, maar ik kon wel iemand anders vragen om voor me te bellen dat ik (veel) later zou komen dan afgesproken.
In een andere trein stapten veel mensen uit. Er gingen wel erg veel mensen naar buiten. Ben tenslotte zelf ook maar naar buiten gegaan. Inderdaad, die trein reed niet verder, terwijl daar helemaal geen lijnsplitsing was. Hij reed weer terug en wij stapten in de andere trein die ook halverwege terugkeerde.

Niemand heeft me in een van beide treinen voor mij waarneembaar geattendeerd op het uitstapbericht, mogelijk is er kwaad naar me geroepen of gezwaaid maar dat was vast niet het geval bij de tweede stilstaande trein want ik heb naar die stroom zitten kijken. Geef je bij zo’n kwaaie boodschapper aan dat je doof bent, dan komt er meestal een verontschuldiging. Ja hoor, dat treft ons gehandicapten dan weer. Vaak eerst afgesnauwd worden omdat ze niet konden ruiken dat we een afwijking hebben. Doen we zelf waarschijnlijk ook bij anderen: eerst oordelen en daarna pas (of misschien helemaal niet) willen horen/vernemen waarom de ander zo stom reageerde.