Paul en Claire Fox zijn een koppel en ze verwachten een kind. Paul en Claire zijn beiden doof, maar daarom niet minder gelukkig. Vreemd genoeg hopen ze dat ook hun baby doof zal zijn. Ze geloven dat als hun kind zelf gehandicapt is, hun gezin één en dezelfde (gebaren)taal zal spreken en dan zullen ze elkaar ook beter begrijpen.

Claire heeft ouders die allebei doof zijn en ze werd daarom van meet af aan met gebarentaal opgevoed. Daardoor verliep de communicatie met haar ouders erg vlot, en Claire groeide, naar haar aanvoelen, op in een erg warm nest. Pauls ouders daarentegen waren gezond en zijn moeder nam nooit de moeite om gebarentaal te leren. Daardoor had Paul een veel minder gelukkige jeugd. Wanneer hun zoontje, Resse, geboren wordt, is hij inderdaad doof en dus gehandicapt. Tegenwoordig is het mogelijk om een kind dat niet voldoende hoort, of zelfs helemaal doof is, te helpen met implantaten. Het is weliswaar een zware operatie en het resultaat is meestal zeer beperkt. Paul en Claire beslissen resoluut om deze optie nooit te kiezen. Ze zijn dolgelukkig met hun kind zoals het is. Maar dit is ook het verhaal van Paul zijn moeder. Zij kon vroeger al nauwelijks verwerken dat zij en haar ‘gezonde’ man een doof kind ter wereld brachten. Nu moet ze ook nog eens een doof kleinkind onder ogen zien. Zal ze de keuze van Paul en Claire aanvaarden?

Wij willen een doof kind Uitzending 25 april 2005 om 21.30 uur. Uitzending: Ketnet/Canvas (Belgie) Teletekst ondertiteld, Breedbeeld uitzending.