Peter Steyger, wetenschappelijk onderzoeker aan het Oregon Hearing Research Center, heeft een baanbrekend onderzoek gepubliceerd over doofheid als gevolg van geneesmiddelen. De studie geeft nieuwe inzichten waarom een bepaalde klasse antibiotica doofheid kan veroorzaken. En Steyger is ervaringsdeskundig, want hij bestudeerd precies die antibiotica die er voor zorgde dat hij als kind doof werd.

Antibiotica vermoordt trilhaartjes
De antibiotica`s waar het om gaat, zijn aminoglycoside antibiotica. Deze antibiotica dood veel soorten bacterieën doordat ze de eiwitaanmaak binnen de bacterie remmen. Hierdoor kan de bacterie niet verder groeien en sterft hij. Aminoglycoside wordt wereldwijd gebruikt om kinderen te beschermen tegen hersenvliesontsteking. Wat echter gevaarlijk is aan deze antibiotica, is dat ze bij een hoge doses giftig zijn voor de nieren en het gehoororgaan. En naar die laatste "bijwerking" heeft Steyger uitgebreid onderzoek gedaan. Hij vroeg zich af hoe de antibiotica zijn weg vindt naar het binnenoor om daar de haarcellen in het slakkenhuis te doden.

Door de barrière
Al meer dan zestig jaar discussiëren wetenschappers over de vraag hoe deze aminoglycoside antibiotica in het binnenoor terechtkomt. Steyger en zijn collega Hongzhe Li kwamen met een antwoord: de antibiotica krijgt het voor elkaar om door de specifieke barrière van een labyrint van bloedvaatjes te breken. Dit bloedvatenlabyrint beschermd het binnenoor en de gevoelige trilhaartjes in het slakkenhuis tegen potentiële schadelijke elementen. Het transporteert belangrijke mineralen en voedingsstoffen voor de auditieve functie van het binnenoor. Volgens Steyger gebruikt de aminoglycoside antibiotica deze voedingsstoffen om het binnenoor binnen te komen.

Sluiproute blokkeren
Nu Steyger de voornaamste sluiproute van de antibiotica heeft ontdekt, kunnen wetenschappers zich gaan concentreren op het tegengaan van het doden van haarcellen. En er dus voor zorgen dat gehoorverlies of zelfs doofheid uitblijft. Een oplossing is bijvoorbeeld om om de patiënt tegelijk met de antibiotica een bepaalde remmer toe te dienen die het oor beschermd maar de antibiotica wel zijn werk laat doen als bacteriedoder. `Want`, zo zegt Steyger, `gehoorverlies als gevolg van deze medicijnen is volledig te voorkomen. En mijn team en ik zullen blijven werken tot we een oplossing gevonden hebben.`

Peter Steyger is zelf doof als gevolg van aminoglycoside antibiotica. Toen hij veertien maanden oud was, kreeg hij hersenvliesontsteking. De antibiotica redde zijn leven, maar zorgde er wel voor een ernstig hoorverlies. De afgelopen veertien jaar werkte hij voor het Oregon Hearing Research Center  aan de Gezondheid & Wetenschapsuniversiteit in Oregon, waar hij momenteel universitair docent is van de KNO en hoofd- en halschirurgie. Zijn werd deze maand gepubliceerd in Scientific Report.