Op het VTM nieuws van 19 uur vandaag werd gemeld dat de wielerploeg van Tom Boonen geld zou inzamelen zodat een doof koppel een CI kan betalen voor hun doof kindje Zita. Allemaal goed en wel, maar de manier waarop dit op VTM Nieuws naar voor werd gebracht, stuit me verschrikkelijk tegen de borst. Zo van, we gaan eens iets goeds doen voor de mensen, kijk eens hoe gul we wel niet zijn.

De wielerploeg zou enkele kunstfoto’s van Tom Boonen en de ploeg voor het goede doel laten veilen. Ja, dat is mooi natuurlijk, maar daar is niks aan. Het zou veel indrukwekkender én mooier zijn geweest als Tom zelf het geld uit eigen zak op tafel had gelegd. Maar nee, er worden dingen geveild en Tom doet een duitje in de zak op PR-vlak en klaar is kees. Heel mooi, maar vraagt weinig inspanning. En vooral, Tom voelt het niet in zijn eigen portemonnee. Zo kan ik het ook!

Wat moeten mensen die zich belangeloos inzetten voor het goede doel wel niet denken? Omdat ene Tom Boonen (eindelijk) eens iets doet voor het goede doel, is dat meteen groot nieuws op VTM. En straks zit Tom in De Laatste Show. Natuurlijk moet hij publiciteit maken zodat de veiling voldoende geld opbrengt. Maar mij bekruipt tegelijkertijd ook het gevoel alsof Tom iets goed te maken heeft.

Ben trouwens razend benieuwd of het gesprek met Tom Boonen in de Laatste Show ondertiteld zal zijn! Dit even terzijde. (Inmiddels is de vraag beantwoord: nee, geen ondertiteling dus, ook niet via teletekst. Dus ik kan niet volgen…)

Waarom ik dit schrijf is de manier waarop dit in het VTM Nieuws gepresenteerd werd. Nu denk ik eraan: zal dit verhaal ook in Het Laatste Nieuws komen? Met alle clichés van dien? Waarom worden doven toch steeds als sukkelaars voorgesteld? Waarom is leven zonder geluid miserabel? Dat ben ik echt kotsbeu. Het klopt dat doven vroeger veel minder kansen kregen dan horenden. Ook nu nog krijgen dove kinderen objectief gezien relatief minder kansen dan horende kinderen. Dat is een feit. Maar dat heeft weinig of niets te maken met het hebben van een CI, maar alles met de maatschappij en ook met de opvoeding. Een CI zal de zaken misschien iets gemakkelijker maken, maar is geen garantie op succes.

Wat me echt misselijk maakt is dat blijkbaar iemand in de omgeving van Quick Step het zo zielig vond dat Zita doof is en dus ‘nooit kansen zou krijgen in het leven’. Vandaar dus het idee om geld in te zamelen. Uit (misplaatst) medelijden dus.

Wat moeten al die andere ouders, waarvan vele horende, wel niet denken als ze hiervan horen? Ze zullen zeker blij zijn, maar waarom alleen die familie en waarom slechts eenmalig? Waarom spreekt Tom Boonen bijvoorbeeld niet ook de overheid aan om de situatie aan te klagen?

En wat moeten die vele doven en slechthorenden wel niet denken? Al die honderdduizenden die hun dure hoorapparaten grotendeels zélf mogen betalen? Omdat de overheid maar gedeeltelijk tussenkomt.

Wat me het meest stoort – ik zei het al – is de onderliggende boodschap dat kunnen horen cruciaal is om te slagen in het leven. Wat een flauwekul is dat! Hoelang nog moeten wij zeggen dat dit niet zo is? Moe word ik ervan! Ik kan zo nog wel even doorgaan, maar ik laat het nu even hierbij.

Toch nog even dit als uitsmijter: mogen we ook van Tom Boonen en zijn ploeg een gelijkaardige inspanning verwachten voor wat betreft de promotie van de Vlaamse Gebarentaal, toch de voorkeurtaal van vele doven? Een taal trouwens die horenden perfect kunnen leren – mits enige inspanning weliswaar. Een levende taal als een ander. Even mooi en waardevol als gesproken talen. Waar wacht je op, Tom?

Bron: Helgastevens.be