Boeken óver dove jonge mensen zijn schaars. En als er dan net een nieuw boek verschijnt, dan is de belangstelling bij dove jongeren al snel gewekt. Dat gebeurde ook bij de school Viataal Compas in Sint-Michielsgestel. Rian Visser ís auteur van tal van kinderboeken. Aanvankelijk voor de allerjongsten. Voorleesboeken vooral. Maar Rian Visser schreef een boek over een dove jongeling.

Een spannend verhaal met de titel ‘De stille dief’. Een lonkende titel. Voor leerlingen van de school Viataal Compas in ieder geval. Een aantal van hen ging in gesprek met de auteur. Het leverde een boeiende bijeenkomst op in de bibliotheek van de school Compas.

Het was een select groepje dat met elkaar rond de tafel zat. Silvia van Gerven, werkzaam voor Compas, had de organisatie in handen. Zij was het die de schrijfster naar Sint-Michielsgestel haalde. Vierdeklassers vooral, leerlingen die al bezig zijn met het eindexamentraject PTA. De leerlingen Evita, Gulhan, Bo en Aart. En twee leerlingen die al eerder met de schrijfster rond de tafel zaten, Jerven van Lange en Aimée Janissen. De VPRO-tv interviewde Rian Visser met Aimée en Jerven, natuurlijk over het boek ‘De stille dief’. De opname is vertoond op een zondagochtend in maart.

Deze vrijdagochtend in mei bleek leerzaam. Rian Visser vertelde heel open over haar motieven tot het schrijven van boeken. Een al op jonge leeftijd ontstane interesse. Notitieblokjes schreef Rian Visser vol met alleraardigste verhaaltjes. Het is niet meer geëindigd. De Compasleerlingen kwamen van haar te weten dat boeken van haar hand in boekhandels liggen. Boekjes voor heel jonge kinderen, boekjes in koffertjes.

Boeiend en helemaal nieuw was het voor de Compasleerlingen hoe een boek ‘groeit’. Het begint met een idee, legde Rian Visser uit. En daarna kan het soms heel snel gaan. Een flits van een idee tijdens het tandenpoetsen en vervolgens een uurtje schrijven leverde een alleraardigst kinderboek op. Een voorleesboek weliswaar voor de allerjongsten, maar een gewild ‘product’. Die heeft Rian Visser inmiddels wel meer op haar naam. Zo vertelde ze aan de Compasleerlingen dat zij ook de voorleesverhaaltjes aanlevert bij Sesamstraat.

De bijeenkomst behield gedurende het hele uur van het interview een hoog informatiegehalte. “Hoe gaat het nou met de uitgever?r ontstond het vermoeden van het harde startschot.

Vervolgens hebben ze onderzoek gedaan met een groep getrainde en ongetrainde lopers die moesten starten bij verschillende geluidsvolumes van het startschot. ‘We ontdekten dat hoe harder het startschot is, hoe sneller de reactie is,’ aldus Collins. Er zit echter ook een grens aan de mogelijkheden van deze constatering. De onderzoekers ontdekten namelijk ook dat wanneer lopers schrikken van het startschot zij een beduidend langere reactietijd hebben.

De onderzoekers zijn van mening dat het startschot niet volledig eerlijk is en pleiten voor een andere manier van starten, bijvoorbeeld met behulp van luidsprekers achter het startblok.

Bron: Losse veter