AMSTERDAM – Doofheid onder ouderen in tehuizen wordt structureel genegeerd. Verzorgers en verplegers in de ouderenzorg weten te weinig van gehoorproblemen. Managers in de zorg doen er bovendien te weinig aan.

Dat staat in het handboek `Hoorzorg ouderen, onze zorg!`, een initiatief van Vitalis WoonZorg Groep in samenwerking met onder andere de Nederlandse vereniging voor slechthorenden en de brancheorganisatie voor zorgondernemers ActiZ. Met het handboek hopen de initiatiefnemers oplossingen te bieden. Zo staat beschreven wie binnen de tehuizen meer kennis moet krijgen van gehoorproblemen en dat alle afdelingen een gehoorcoach moet hebben.

Vandaag start de Week van het Oor waarin de zorg voor dove ouderen centraal staat. Volgens de Nationale Hoorstichting zal het aantal slechthorenden door de vergrijzing met 35 procent toenemen de komende jaren. “Het is daarom van groot belang dat de hoorzorg voor ouderen ook in verpleeg- en verzorgingshuizen verbetert”, zegt woordvoerder Paul Heere van de Nationale Hoorstichting. “Er is zelfs zo weinig aandacht en gebrek aan kennis, dat ouderen soms met gehoorapparaat en al onder de douche worden gezet. Of dagenlang met lege batterijen in de apparaten rondlopen. Ze trekken zich terug op hun kamer en vragen daardoor meer individuele begeleiding. Vereenzaming ligt op de loer, maar het maakt de zorg ook nog veel duurder.”

Fenomeen
Volgens de stichting neemt vanaf zestig jaar de kans op slechthorendheid enorm toe, een onderkend fenomeen. Van alle 60-jarigen heeft 25 procent een gehoorverlies van 35 decibel, de drempel waarvoor een gehoorapparaat nodig wordt.

“Ouderen die slechter gaan horen, laten dat niet altijd zo merken. Geleidelijk aan mijden ze verjaardagen met als smoes dat oma druk is, maar eigenlijk omdat ze de gesprekken niet meer kunnen volgen. Ook worden ze achterdochtig, omdat ze denken dat mensen over ze praten.”

Opa`s en oma`s die blijven doorratelen is een ander effect van een slecht behandelde gehoorschade. Ze blijven praten omdat ze willen voorkomen dat de ander iets zegt, wat ze niet kunnen verstaan. De slechthorende wekt daardoor zo veel irritatie op, dat die zelfs wordt gemeden.

Bron: Telegraaf.nl