Al van kleins af aan heeft Jari Wollrabe interesse in judo. Hij is een zeer fanatieke judoka en heeft ondanks zijn jonge leeftijd, hij is 11 jaar oud, al aan veel toernooien meegedaan. Jari is doof geboren en heeft twee Cochleair Implantaten (CI’s). 

Jari komt in veel verschillende landen om aan toernooien mee te doen. Die zijn altijd met horende judoka’s. Dat geldt ook voor de trainingen. Toen Jari net begon met judo, zette hij een tolk in om alles te kunnen volgen. Dat is afgebouwd en momenteel redt hij zich behoorlijk goed zonder tolk. Andere dove judoka’s op zijn niveau kent Jari niet. Aanmelden voor toernooien met dove judoka’s kan pas vanaf vijftienjarige leeftijd. Jari kijkt daar al naar uit.

Hoe het begon
‘Ik hou van stoeien’, lacht Jari. ‘Al heel jong ging ik naar judovereniging Libera. Een vereniging van een goede vriend van mijn ouders. In het begin nam zijn zoon, die wat ouder is dan ik, mij aan de hand mee. Tot ik me meer op mijn gemak voelde in de lessen. Na een half jaar nam ik een tolk mee naar iedere les en leerde ik steeds meer en sneller. Dat maakte het helemaal leuk!’

Communicatie
Hoewel Jari aanvankelijk dus een tolk inzette, doet hij dat nu niet meer. 
‘Toen ik begon met judo, ik was zes jaar, heb ik een tolk Nederlandse Gebarentaal ingezet. Dat ben ik blijven doen tot ik tien werd. Voor sommige judotermen bestaan er geen officiële gebaren. Die termen beelden we met handen en voeten uit. De plek waar de tolk stond, was altijd belangrijk: niet te ver van mij vandaan en tegenover mij naast de trainer. Sinds 2015 werkt het toewijzen van tolkuren anders dan voorheen. Ik krijg nog maar heel weinig tolkuren. Daarom hebben we besloten het zonder tolk te proberen en dit gaat best goed. Met de trainer Srécko Culo heb ik een goede klik. We communiceren op onze eigen manier door bijvoorbeeld informatie uit te beelden. Het gaat daardoor ook steeds beter op toernooien en trainingen. Tijdens trainingen heb ik vaak maar één CI en bij oefenpartijtje doe ik beide CI’s af.’

Judotermen
‘Tijdens de wedstrijden op de toernooien worden op de mat veel termen gebruikt, maar tegelijkertijd wordt er ook een arm- of handgebaar gemaakt (vanuit de judo). Ik leer deze uiteraard herkennen. Als ik iemand in een houdgreep heb, hoef ik niet op de scheidsrechter te letten. Ik spreek altijd met de scheidsrechter af dat zij mij op de schouder tikken als ik de tegenstander kan loslaten. De scheidsrechters in Nederland beginnen mij al te kennen, voor nieuwe scheidsen is het altijd even wennen. Tijdens de trainingen worden alle worpen bij hun Japanse naam genoemd. Dit krijg ik niet voldoende mee. Als ik op mijn 12e mijn bruine band wil gaan halen, zal ik dan ook moeten gaan studeren op de namen. Want tijdens het examen voor de bruine band is het een vereiste dat je de worpen bij de juiste naam kent.’

Judoverenigingen
In de zes jaar dat Jari actief is als judoka, heeft hij bij verschillende judoverenigingen getraind. Momenteel traint Jari in het selectieteam van Baci Ga bij judovereniging Makoto Dokokaj in Oud Gastel. Daarvoor heeft hij getraind bij judoverenigingen Libera en Mens-sana. Deze verenigingen staan, bij voldoende belangstelling, open om een speciale les te geven aan dove kinderen. Jari zal dan ook aanwezig zijn om de judoleraren te assisteren.

Trainingen
Dat Jari fanatiek is, blijkt wel uit het aantal trainingen. Drie tot vier keer per week traint hij twee uur achter elkaar. Jari: ‘De trainingen zijn gemengd – met zowel jongens als meisjes. Ook trainen we weleens met oudere jongeren.’ Twee tot drie keer per maand is er een toernooi. Dat zijn niet alleen regionale toernooien maar ook (grote) internationale toernooien. ‘Met regionale toernooien doe ik al mee sinds ik met judo begon. Met de landelijke toernooien van de judobond vanaf categorie onder de 10 jaar. Dat is voor judoka’s van 8 en 9 jaar oud. De tegenstanders bij toernooien zijn alleen jongens.’ Door de vele trainingen en toernooien heeft Jari drukke dagen. ‘Ik moet veel haasten en een goede dagindeling maken. Mijn dagen zitten vol, maar ik hou van sporten. Het leukste vind ik wanneer ik iemand ippon gooi, iedere keer weer leuk!’ Een Ippon is een hele wedstrijdpunt behalen. De tegenstander is dan verslagen.

Toernooien
Jari is vaak succesvol op toernooien. Onlangs heeft hij tijdens een toernooi in Zweden een tweede plaats behaald en bij een internationaal toernooi in Echt en een toernooi in Duitsland de eerste plek. ‘De leukste toernooien waar ik aan heb meegedaan zijn Nord Cup (Zweden), Borsa Open (Bosnië) en een internationaal toernooi in Venray. In Zweden en Bosnië was het de eerste keer dat ik meedeed. Aan het toernooi in Venray deed ik al een keer eerder mee maar toen was ik al snel uitgeschakeld. Er waren toen twee wedstrijden van twintig seconden. Bij dit toernooi hebben ze een speciale finalekamer, waar maar één mat is en waarbij licht- en geluidseffecten in de kamer zijn. Op een groot scherm wordt de wedstrijd ook nog getoond. Dit jaar stond ik in deze kamer in de finale om de derde plek. De tegenstander was een Poolse jongen. Helaas verloor ik en werd ik vijfde. Jammer, maar toch zeker niet slecht. Ik hou alleen niet zo van verliezen.’

Resultaten
Naast de bovenstaande prestaties heeft Jari nog meer mooie resultaten behaald. Zo is hij ook eerste geworden op het internationale toernooi in Geldrop en het internationale toernooi in Mierlo. Bij landelijke toernooien in Gemert en Gilze werd Jari tweede. Die prijs heeft hij ook gewonnen tijdens het sprokkeltoernooi in Rijen. Op ZNK teamtoernooi in Gilze wist hij  de derde prijs binnen te halen. En Jari eindigde op de vijfde plek bij het toernooi open Capelse in Capelle aan de IJssel.

Tips en dromen
Jari is ondanks zijn gehoorverlies en jonge leeftijd al enorm ver gekomen in de judosport. Heeft hij nog tips voor andere (dove) judoka’s? ‘Een tolk is, zeker de eerste jaren wel erg prettig. Maar het belangrijkste is doorzetten. Degene die goed willen worden: goed concentreren, goed kijken en veel plezier hebben!’ Jari droomt van van het EK of WK met doven. Daar blijft het niet alleen bij. Zijn passie voor judo gaat nog verder. ‘EK en WK voor horenden, Olympische spelen… dromen kan altijd, toch?'