De eerste mensachtigen konden waarschijnlijk geen spraak horen. Het gehoor was nog niet genoeg ontwikkeld. Dat blijkt uit nieuw wetenschappelijk onderzoek.

De gehoorbeentjes van vroege mensenachtigen hadden zowel aapachtige als meer menselijke kenmerken. Die mix van eigenschappen wijst er op dat de oren van onze verre voorouders niet gevoelig genoeg waren voor de waarneming van geluidsfrequenties waarop we nu spreken.

Dat melden Amerikaanse onderzoekers van de Birminghamton Universiteit in het wetenschappelijk tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences. De wetenschappers onderzochten een compleet set gehoorbeentjes van een Paranthropus, een rechtop lopende mensachtige die 2,5 tot 1 miljoen jaar geleden leefde, en een Australopithecus, een mensachtige die tussen 4,3 en 2 miljoen jaar geleden op aarde voorkwam.

Kleine hamer
Bij beide soorten bleek de zogenaamde 'hamer' relatief klein, net als bij mensen. De andere twee botjes, het aambeeld en stijgbeugel, waren qua formaat meer vergelijkbaar met de gehoorbeentjes van primaten. Hieruit blijkt dat de eerste mensachtigen niet over een even geavanceerd gehoor beschikten als moderne mensen. Volgens hoofdonderzoeker Rolf Quam sluiten de bevindingen aan bij bestaande theorieën over het taalvermogen van de oermensen.

Bron: nu.nl