Column: Gewoon mens

Ik ben Wendy, ik ben 30 jaar, en slechthorend. Waarschijnlijk al mijn hele leven. Mijn toestellen staan gemiddeld 16 uur per dag aan. Jaar in, jaar uit. Ze maken dus een heel wezenlijk deel uit van wie ik ben.

Toen ik vier was, kreeg ik mijn eerste hoortoestellen. Mijn ouders vroegen zich af of ik die vreemde dingen in mijn oren wel zou accepteren. En al die nieuwe geluiden. Maar eenmaal ‘in’ heb ik ze eigenlijk nooit meer ‘uit’ gedaan. Behalve als ik ga slapen, douchen of zwemmen. Als één van de twee toestellen kapot is, of allebei, ben ik mezelf niet.

Gelukkig komt dat niet vaak voor. Meestal ben ik mezelf wél. Gewoon, Wendy. Geboren en getogen in Brabant. Dol op reizen en dansen en lekker eten. Een tikje chaotisch. Of creatief, het is maar net hoe je het bekijkt. Momenteel op zoek naar een nieuwe baan. En ik ben dus slechthorend.

Ik heb het idee dat veel mensen niet begrijpen dat slechthorendheid voor mij ‘slechts’ een bijzaak is.

Natuurlijk, mijn slechthorendheid – en alles wat daarbij hoort – maakt deel uit van wie ik ben. Het heeft een speciale en soms ijzersterke invloed op mijn leven. Maar het ís niet mijn leven.

Daarom vind ik het ongemakkelijk als iemand emotioneel wordt wanneer we het over mijn handicap hebben. Of als iemand zegt dat ik mijn ervaringsdeskundigheid in moet zetten om de positie van mensen met een fysieke beperking te verbeteren.

Alsof ik, vanwege mijn slechthorendheid, ongelukkig zou moeten zijn. Of zielig. Of gebonden aan bepaalde beroepen en interesses.

Nee.

Dit komt misschien als een verrassing, maar ik ben in de eerste plaats ook maar gewoon een mens. (Echt waar.) Met talenten, eigenschappen en hobby’s die soms goed te verklaren zijn, maar vaker totaal niet. Een volwassen vrouw, die prima in staat is om zelf te bepalen waar ze haar tijd aan besteed.

Bijvoorbeeld aan het schrijven van deze tekst. Want eigenlijk, in het diepst van mijn hart, onder alle bijzaken, ben ik een schrijfster.

En wie ben jij?

Wil je Wendy nog beter leren kennen? Op Wendy’s eigen weblog schrijft ze over alles wat haar bezig houdt. Vanaf nu is ze ook regelmatig te lezen op Doof.nl.