Het is Kinderboekenweek! Een goed moment voor een gesprekje met Ilse van Zantvoort. Zij is doof en heeft een kinderboek geschreven, Een ster. Het gaat over een elfje dat verdrietig is omdat haar moeder is overleden. Een treurig onderwerp, wat llse met dit boek bespreekbaar wil maken. We hebben haar geïnterviewd over waarom en hoe ze dat heeft gedaan.

‘Al toen ik jong was wilde ik schrijfster worden. Vier jaar geleden ben ik begonnen met schrijven. Het ging heel makkelijk, ik had het verhaal heel snel geschreven. Ik was eigenlijk een beetje verbaasd dat het zo makkelijk ging. Maar het moest nog wel gecontroleerd worden op taal, want ik vind Nederlands schrijven lastig. Ik heb het toen in een envelop gedaan en in een la gelegd en er niets meer mee gedaan.

Ik was helemaal vergeten dat ik die envelop had, tot ik een keer ging opruimen. Toen vond ik die envelop. Mijn vriend kende ik vier jaar geleden nog niet, dus die wist niets van het boek. Toen ik het hem vertelde was hij heel enthousiast en zei: daar moet je iets mee doen!

Ook de tekeningen heb ik zelf gemaakt. Ik zocht een tekenaar maar dat lukte niet, en toen ben ik het zelf gaan proberen. En dat ging eigenlijk heel goed! Ik heb vijf tekeningen gemaakt en nu is het boek er. 31 augustus heb ik de presentatie gehad. Er waren ook wat kinderen bij en die konden meteen het boek lezen. Ik was heel trots!’ 

Overlijden bespreekbaar maken

Een ster gaat over Nova en Dibo. Nova is een elfje. Haar moeder is overleden en ze is verdrietig. Dan komt ze Dibo tegen, een vriendelijke dinosaurus die haar helpt. ‘Ik wilde heel graag het onderwerp overlijden bespreekbaar maken voor kinderen. Ik zie dat er heel weinig gesproken wordt over het overlijden van mensen. Mijn moeder is ook overleden, maar dat gebeurde pas nadat ik het verhaal had geschreven. Ik wil kinderen de boodschap geven dat ze niet alleen zijn. Als ze gefrustreerd zijn omdat ze hun vader, moeder, opa of oma zijn verloren, moeten ze er niet alleen mee blijven rondlopen. Praat er alsjeblieft met iemand over, wil ik zeggen.’ 

‘Voor kinderen schrijven vind ik gewoon heel leuk. Voor volwassenen moet je een heel dik boek schrijven, ik vind het moeilijk om een heel lang verhaal te bedenken. Een verhaal voor een kinderboek is korter, dat is makkelijker. Nou ja, makkelijk… het is niet niets natuurlijk!

Ik vond het wel moeilijk om in het Nederlands te schrijven. Twee mensen hebben de tekst verbeterd. Blijkbaar stond er na publicatie van het boek toch nog een fout in een zin. Dat is heel jammer, maar nu is daar niets meer aan te doen. Honderd procent perfect kan toch niet.’ 

Volgende boek over doof zijn

‘Het boek gaat niet specifiek over doof of slechthorend zijn. Maar dove mensen herkennen misschien wel iets, zoals dat het elfje de vloer voelt trillen. Van dit boek wil ik ook een versie in Nederlandse Gebarentaal gaan maken. Maar eerst focus ik op de de verkoop van het boek. Want als er een video is, wordt het boek misschien niet meer zo goed verkocht en dat is zonde. Bovendien ben ik nu bezig met de opleiding Docent Nederlandse Gebarentaal, dus ik heb het heel druk. En daarna wil ik een vervolg op het boek schrijven. Dat gaat wel over doof en slechthorend zijn. Maar eerst wil ik heel graag dat dit boek een succes wordt!’ 

Een ster kopen?

Met de verkoop van Een ster gaat het goed. Ilse was ook op 25 september naar Werelddovendag gekomen om haar boek te verkopen. ‘Dat ging heel goed, daar ben ik blij mee.’ Wil je het boek Een ster ook kopen? Dat kan op https://ilsevanzantvoort.nl