# O, dat ken ik als spraakgebrekkig en dat is dan zonder opgave van (mogelijke) oorzaken.
Niet of nauwelijks kunnen praten ken ik als stom, wat eveneens zonder opgave van (mogelijke) oorzaken is. Het kan inderdaad verwarring geven met dom. Er zijn nu eenmaal woorden met meerdere betekenissen. Maar de maatschappij heeft er zo de eigen mening over en vindt iedereen met een handicap dom, onnozel of iets anders wat gezonde communicatie uitsluit. Kijk maar hoe er over het hoofd van gehandicapten heen gepraat wordt, zelfs bij iemand die tijdelijk in een rolstoel zit vanwege een been in het gips – en de partner doet daar gewoon aan mee.

# Erger is het dat woorden met beperkte betekenissen tegenwoordig de plaats in nemen van ruimere begrippen. Bijvoorbeeld: mensen die last krijgen van geheugenverlies: o jee, die is dement geworden!!! Niets daarvan, dementie is géén ander woord voor geheugenproblematiek. Geheugenproblemen zijn wel een een onderdeel van dementie, maar niet de dementie zelf en geheugenproblemen sec zijn er ook geen indicatie voor.

# Het lijkt me dat die schilder slechthorend was. In lawaaiige tijden is dat lastiger dan in tijden met allerlei arbeidsvoorschriften en geluidsdempings- en isolatiemogelijkheden. Er was minder zorg voor gehandicapten (en meer kans op plaatsing in een dolhuis of een werkhuis) dan nu en er waren veel minder mensen gealfabetiseerd, dus in staat om de taal te analyseren en dat door te geven als taal/schrijfles. Zo wordt je een kind met ontwikkelingsachterstanden en eventueel zonder besef van geluiden die bij bepaalde gebeurtenissen horen. Ik herinner me een stukje waarin een geadapteerde peuter slechthorend was, ontdekt doordat er bv niet op de stofzuiger gereageerd werd. Dus veel zorg daaraan besteed. Na een tijd bleek dat het om slechtziendheid ging. De geluiden werden wel gehoord, maar er viel geen betekenis aan te koppelen en het was uiteraard een adoptie uit een achterstandsland, dus het kind was al ouder toen het kwam en had nog bijna niets kunnen leren. Voor slechthorenden en doven die niet zo goed in verbale taal zijn, is het ook lastig dat je in deze reacties geen fatsoenlijke mogelijkheden voor tekstopmaak hebt. Dat maakt het lezen en dus het verkrijgen van wat meer gesprek en/of informatie onnodig moeilijker.

# Ik ga voor slechthorend omdat er dus een connotatie van niet of niet goed of totaal niet voldoende horen geweest zal zijn. Maar het kan natuurlijk ook projectie zijn: “hij praat nooit dus hij is doofstom”. Het verbaasd me een beetje dat hij netjes doof genoemd wordt ipv doofstom en jij gaat ervan uit dat hij alleen stom was. Best grappig. ’t Is altijd leuk om wat in taal rond te wandelen, meerdere mogelijkheidslijnen te volgen.