Traditiegetrouw zond de NOS op de derde dinsdag in september het verslag van Prinsjesdag uit. Op NPO2 werd dit live vertaald door twee tolken Nederlandse gebarentaal. ‘De televisie zou enorm opknappen van een permanente gebarentolk,’ schrijft redacteur Arjen Fortuin de volgende dag op NRC.nl.

De uitzending van Prinsjesdag, met de rijtoer van de koning en koningin naar de Ridderzaal, de troonrede en de balkonscène op Paleis Noordeinde, werd getolkt door Arie Terpstra en Liesbeth Weerd-Wulffraat.

Expressiviteit en nuance

Volgens NRC-redacteur Fortuin zorgde de expressiviteit van de tolken ervoor dat de normaal gesproken zo statische ceremonie veel opwindender werd om naar te kijken. Tegelijkertijd merkt hij op dat onze gesproken taal ontzettend veel nuance bevat: ‘Keer op keer mimen de tolken een enerzijds-anderzijds op hun gezicht, een tja-uitdrukking, een onzekerheid, iets wat je voor een ironische knipoog kunt houden.’

Meer gebarentolken

Op bijna poëtische wijze brengt Fortuin het belang van de Nederlandse gebarentaal onder woorden: ‘Dit is een ode aan de handen die vliegen, die de taal uit de stilte trekken, die met subtiele schokjes woorden worden, die vinger voor vinger letters vormen, die als snelle zinnen door de ruimte zoeven. Wat is het toch goed dat die handen er zijn.’

Fortuins conclusie is uiteindelijk dat Nederland – en zeker de Nederlandse politiek – méér gebarentolken nodig heeft.

En daar zijn wij het helemaal mee eens.

Lees het volledige artikel van Arjen Fortuin op de website van NRC.