Marlous Zwart (35) is slechtziend en slechthorend en woont met haar gezin in Brielle. In het dagelijks leven heeft ze onder meer last van oorsuizen en braken als gevolg van evenwichtsstoornissen. Toch werkt ze in de verpleging en begeleidt ze dementerende mensen tijdens hun dagbesteding. Alleen… zelf krijgt ze niet de juiste ondersteuning van haar gemeente.

‘Omdat ik een gezin om me heen heb en mijn beperkingen grotendeels onzichtbaar zijn, loop ik tegen de bureaucratie van de gemeente aan’, vertelt Marlous. ‘Er wordt verondersteld dat ik niet extra hulpbehoevend ben of dat ik mij kan beroepen op mantelzorg door mijn familie. Ze houden geen rekening met het feit dat mijn man fulltime werkt en mijn zoontje pas 8 jaar oud is. Hij heeft ook extra zorg van mij nodig. Maar toen ik huishoudelijke hulp aanvroeg bij de gemeente, werd mijn verzoek meteen van tafel geveegd’.

Onvoldoende aandacht

Het verhaal van Marlous is geen uitzondering. Dit wordt pijnlijk duidelijk op de website van de campagne Ongehoord & Ongezien. Marlous is één van de ambassadeurs van deze campagne. Als ambassadeur voor de provincie Zuid-Holland vraagt zij haar gemeente Brielle en omliggende gemeenten om mensen zoals zij beter te helpen bij het krijgen van de juiste zorg, bij de keuzes die daarbij komen kijken en bij het participeren in de samenleving.

Er zijn grote onderlinge verschillen in de mate waarin slechthorendheid en slechtziendheid beperkend zijn in het dagelijks leven. Wie hiervoor zorg en ondersteuning nodig heeft, moet zich sinds de decentralisaties in de langdurige zorg wenden tot de gemeente. In veel gemeenten is er onvoldoende aandacht voor de wensen en noden van deze doelgroep. Dat leidt tot verdere uitsluiting van mensen voor wie meedoen in de samenleving toch al een grote uitdaging is.

Zo heeft 4,7% van de inwoners in Zuid-Holland een beperking in horen en 6,2% een beperking in zien. Uit onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau blijkt dat het voor velen van hen moeilijk is om in hun gemeente de weg te vinden naar de zorg en ondersteuning die ze nodig hebben. ‘Voor al die mensen is het ontzettend belangrijk dat de gemeente zich echt inleeft in hun situatie.’

Ongehoord & Ongezien

In de maand november nodigen twaalf ambassadeurs – in elke provincie één – de wethouder Zorg en Welzijn in hun gemeente uit voor een ‘maatwerkbezoek’. Hun boodschap: ‘Wij zijn blind of slechtziend, doof of slechthorend, of allebei. Van een beetje tot heel erg. Toch lijkt het vaak alsof er juist iets mis is met de oren en ogen van de rest van Nederland. Ook wij willen, net als iedereen, gezien en gehoord worden. Alleen dan kunnen we met de gemeente zorg en ondersteuning regelen die écht passend is. En dan kunnen we leren, studeren, werken, vrijwilligerswerk doen, kortom: meedoen in het leven van alledag.’

Op de website van Ongehoord & Ongezien zijn de twaalf persoonlijke verhalen te lezen over de uitdagingen waar je tegenaan loopt als één of twee zintuigen niet goed werken. In elk verhaal geven de ambassadeurs tips voor gemeenten.

Gemeenten die willen weten hoe ze beter kunnen omgaan met ingewikkelde zorgvragen, kunnen met al hun vragen terecht bij Ongehoord & Ongezien.