Al onze 4 kinderen zitten inmiddels op de voetbal en sinds kort gaat het solo apparaat (de Phonak Touchscreen) ook mee met de wedstrijden. En dat is me toch een uitkomst! Dit hadden we ook echt eerder willen doen, maar de meiden wilden dit zelf liever niet.
Het is soms nog wel een dingetje voor ze, omdat ze niet willen opvallen en eigenlijk ook niet anders willen zijn. Maar we zagen zelf heel duidelijk dat ze tijdens de wedstrijd echt veel niet verstonden. Zoveel lawaai en zoveel ruis. Het viel zelfs een enkele ouder ook op.
Dus uiteindelijk zijn we thuis met elkaar om de tafel gaan zitten en kwamen de meiden zelf tot de conclusie dat het toch wel erg handig zou zijn om solo in te zetten tijdens het sporten.
We hebben de coaches en trainers gevraagd om medewerking en ook even uitleg gegeven over het gebruik. Het is ook niet zo heel moeilijk. Je hangt de solo om je nek, zet hem aan, en gebruik de ‘mute’ knop wanneer je een aanwijzing of instructies wilt geven. Het was voor hen geen enkel probleem om te gebruiken. En wat waren de coaches onder de indruk tijdens de eerste wedstrijd waarbij de solo werd gebruikt. De korte instructies en aanwijzingen worden nu wel verstaan en ze zagen een duidelijke vooruitgang. Er was een nu wel een ‘connectie’ en dat is zo fijn. Zowel voor het team, coaches, trainers, als voor onze meiden.
Elke vrijdag wordt de Phonak Touchscreen van school mee naar huis genomen. Eenmaal weer opgeladen gaat deze ook gelijk weer de voetbaltas in. Het is al niet meer anders.
Wist je dat een hoortoestel een bereik heeft van 1,5 meter? Dan is het bereik optimaal en is de verstaanbaarheid goed. Wordt de afstand groter, dan wordt de verstaanbaarheid drastisch verslechterd vanwege de ruis. Vooral wanneer je buiten bent, zijn de weersomstandigheden hierbij erg bepalend. Denk hierbij aan de wind, het verkeer, ‘schreeuwende’ toeschouwers. Voor slechthorende kinderen een drama.
Daarom is het inzetten van solo apparatuur ook echt een must. Ik zou het iedereen aanraden!
Anna Hansté-Echtermeijer is getrouwd met Ivo en woont in Twente. Ze heeft vier kinderen die allemaal slechthorend zijn. Dat brengt dagelijks bijzondere situaties en uitdagingen met zich mee. Anna blogt over hoe het is als je kind slechthorend is en deelt graag haar ervaringen. Ook heeft ze een website, www.oorclipz.nl. Haar oorclips zorgen er niet alleen voor dat kinderen hun hoortoestellen niet kwijtraken, ze zijn ook ontzettend stoer om te dragen.
Reacties
Yup, ik kon ermee naar de avondschool. Maar dat was dus alleen de leerkracht die verstaan werd, of degenen die een spreekbeurt hielden met de microfoon om. Er was geen uitwisseling met de klas.
Ik denk niet dat die oorclips stoer zijn om te dragen, kijkend naar dat snoertjesgedoe. Maar het is wel reuzepraktisch. Ik had vooral last van nogal lange oorhangers die op de kraag van de jas bleven staan. Als ik dan m’n hoofd omdraaide, kon het gebeuren dat het apparaat in de buitenbocht uitgetrokken werd.