Marlena’s hoorreis: deel 2

Marlena (32 jaar) dacht er jaren over na om een CI te nemen. In 2022 besluit ze het te doen en op 8 mei 2023 wordt ze eindelijk geopereerd. Hoe zal het straks gaan? Eerst horen, dan geloven! In het tweede deel van haar blog vertelt Marlena over haar herstel.

Herstel

Na de operatie van 8 mei begon mijn herstelperiode. Stiekem was het wel lekker, even niks meer. Geen werk en geen verplichtingen, maar dat betekende ook geen leuke dingen doen buiten de deur. Daar had ik wel moeite mee. Ik kan namelijk niet zo goed stilzitten! Ook vind ik het heel moeilijk om me niet fit te voelen. Het deed wel een beetje pijn, en ik voelde ongemak. Ik sliep altijd op de linkerkant, waar ik nu geopereerd ben. Als ik wakker werd van de pijn, kwam dat omdat ik op de pijnlijke kant lag. Elke dag maakte ik een foto van mijn litteken. Het werd steeds mooier en mooi geheeld. Verder was ik lekker rustig aan het bijkomen: mooie boeken lezen, films kijken, genieten van de ziekenbezoekjes, mooie bossen bloemen en een ballon. Na 2 weken werden de hechtingen eruit gehaald. Dat deed heel veel pijn. Daarna lekker snel terug mijn cocon in. Elke dag werd het steeds beter en begon ik ook meer uit te kijken naar mijn eerste fitting! Ik hoorde diverse verhalen daarover, dus wist niet zo goed wat ik ervan moest verwachten.

Fitting

De dag was aangebroken! Heel zenuwachtig ging ik met mijn vriend naar het UMC. We werden vriendelijk ontvangen door de audioloog en een stagiaire. Mijn nieuwe hoorhulpmiddel lag al helemaal uitgestald! De zenuwen gierden door mijn lijf. Eerst werd mij alles uitgelegd: wat erin zit, hoe het allemaal werkt. Het CI werd aangesloten. Processor aan mijn oor, zendspoel op de magneet. Mijn vriend vroeg nog gauw tussendoor; ‘Zal ik je filmen?’ Ik zei ‘Nee joh!’ Ik wilde het bewust meemaken. Mijn vriend wilde mijn reactie ook zien. De processor ging aan. Een harde klap van een echo. Ik schrok heel erg! Ik huilde van de opgebouwde spanning en de schrik. De kleinste geluiden kwamen binnen als een harde echo. Dat was niet zo leuk, ook al was ik erop voorbereid dat ik niet meteen goed zou horen. Ik probeerde er niet verder over na te denken en vast te houden aan het idee; het komt goed! De audioloog stelde elke elektrode in. En zette de geluiden op zijn zachtst. Ik kreeg een kaart en daarop moest ik aangeven of het geluid comfortabel was of te hard of te zacht. Zo konden ze per elektrode een goede balans vinden in geluiden. Ik vond het nog spannend om met mijn CI op naar huis te gaan, bang voor al de geluiden. Ik wilde vanuit mijn veilige haven thuis beginnen.

Na de fitting

Thuis ben ik voorzichtig mijn CI steeds langer gaan dragen. Het wendde bizar snel! Wat eerst hard geluid was, werd daarna acceptabel! En zo begon mijn hoorreis. Het was heel bijzonder om te ervaren dat echo’s van geluiden wel binnenkwamen op de momenten dat er geluid was, maar dat ik dat nog niet kon horen welk geluid’ het was. Het was wel fijn om dan te beseffen dat het CI ‘werkt’. Ik hoorde zelfs geluiden waarvan ik niet wist dat die geluiden bestonden. Zo gooide ik een bananenschil in de prullenbak en hoorde daarna een harde plof! Dat hoorde ik voorheen niet eens. En zo begon ik alle kleine geluidjes te herkennen. Ook begon ik steeds meer woordjes te verstaan zonder mondbeeld. Hoorde ik ineens glashelder de woorden voorbijkomen. Door de snelle vooruitgang bleef ik gemotiveerd om mijn hoortrainingen te doen.Telkens was ik benieuwd naar de resultaten. Ik moest regelmatig naar het UMC om mijn CI af te stellen en steeds harder te zetten tot ik mijn eigen comfortabele grens bereikte. Ik oefende dagelijks met mijn vader en met mijn vriend. En op pad met mijn moeder om nog meer geluiden te ontdekken. Zo werd mijn wereld steeds groter!

Mijn nieuwe trouwe metgezel

Na zowat 3 maanden, een rollercoaster, heb ik eindelijk de rust gevonden om te zeggen dat ik onwijs blij ben dat ik het heb gedaan! Een cochleair implantaat hoort nu bij mij. Het is nog steeds bijzonder hoe ik eraan gewend ben. Als ik terugkijk op de afgelopen maanden was het erg pittig, maar het heeft mij heel veel opgeleverd. Ik durf te zeggen dat ik veel beter ben gaan horen. Alle kleine geluidjes neem ik nu wel waar en voorheen met mijn gehoorapparaat niet. Al met al zijn de geluiden wel warmer met een hoorapparaat, maar met een CI neem ik veel meer geluiden waar. Door het CI besefte ik wel dat ik altijd gespannen heb gecommuniceerd. Ik merk dat ik met mijn CI wat ontspannender kan horen. En wat voor harde geluiden kauwtjes maken! Ik kijk uit naar hoe mijn hoorreis vordert! Ik zit er middenin, maar het eindigt ook nooit.