Ik denk dat dit het forum moet voorstellen. Vroeger hadden ze er wel een, met een vrij moeilijke methode om berichten terug te vinden, maar hier is het helemaal ruk. Bronvermelding? Bij elke plaatsing erop letten dat er diverse soorten slechthorend- en doofheid zijn, dus altijd de groepsbeperking vermelden?? de VERPLICHTE vermelding advertorial boven een advertorial vermelden???

Mijn verbazing is net zo groot als de uwe. Zoveel oplossingen voor ouderen werken met telefoneren of iets anders met geluid dat goed gehoord moet worden. Denk aan de telefoonkringen: vroeger belde op afgesproken tijdstippen A naar B, vervolgens B naar C, etc. totdat de kring rond was. Tegenwoordig heb je die groepjes die tegelijkertijd kunnen bellen. Maar wat als ze niet telefoneren kunnen, om welke reden ook?

Wat dit artikel betreft, ik had in het verleden goede ervaring met een inmiddels verdwenen audioloog in Utrecht. Niet meteen, want aanvankelijk waren al dit soort dienstverleners autoritair. Maar ik begon door te vragen en opeens waren ze daar blij mee, door de wederzijdse gegevensuitwisseling.
Een enkele keer had je pech met een nieuweling, zoals die keer dat er met grote druk een bal kneedstof ingeschoten werd voor het oorpasstukje. Mijn ervaring was groter, dus het werd alsnog een nieuwe poging. Gelukkig was dit geen blijvend personeelslid.

Makker Hoortoestellen doet dus telefonisch wat mijn opticien per e-mail doet. Als je nog kan telefoneren en de gebruikelijke praatcontacten mist, dan is hun opstelling wel een plus.

Een vakantie-anekdote
Het ypsilonkabeltje bleek uitgehard. In de stad waar ik verbleef was het niet te vervangen, maar in een niet te verre stad bleek het uitgewisseld te kunnen worden. Was dicht bij het centraal station, dus makkelijk te vinden. Er stonden een soort verpleegster en een Lehrtochter (medewerkster in opleiding, hoe heet dat bij ons?) achter een hoge balie. In Bern is men nog wat langzamer dan gemiddeld in Zwitserland, dus een paar keer moeten vertellen dat het kabeltje vervangen moest worden. Met gewijde gebaren ging een lade open, de Lehrtochter keek met grote ogen toe. Er kwam een zakje uit de la. Met gewijde gebaren en de daaraan klevende ogen van de leerlinge ging het zakje open. Om de zaak wat te bespoedigen trok ik alvast het uitgeharde kabeltje los. Dat veroorzaakte een soort aardbeving. Men was hevig geschrokken hoe ik nonchalant, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, dat kabeltje ontkoppeld had. Wachten tot de naschokken weer voorbij waren. Daarna bleek de wereld er iets anders uit te zien dan ervoor: de leerlinge was wakker geschud: batterijen vervangen en kabeltjes vervangen kan iedereen gewoon zelf doen, daar heb je geen specialist voor nodig en het is ook niets wat met bijzondere gebaren moet gebeuren. .
Zwitsland heeft inmiddels veel zwaardere aardschokken mogen beleven, om niet te spreken van het in deze eeuw in kracht treden van de Schengen-overeenkomst (waarmee ook het systeem van seizoensarbeiders opgeheven werd) dus het is er nu anders. Maar die traagheid schijnt nog steeds te bestaan.
Heb nog een tijdje een schitterende blog gelezen van een buitenlander in Bern. Helaas raakte ik hem kwijt en na terugvinden was de layout anders (lasltiger lezen) en de chronologische indeling was vervangen door die gekke indeling op thema’s, waardoor je telkens stukjes las die ergens naar schenen te verwijzen, zonder dat je wist over welke column dat dan ging.