In een online artikel spreekt de World Federation of the Deaf (WFD) haar bezorgdheid uit over de pogingen om gebarentalen in sommige landen te "standaardiseren ". Vaak wordt de natuurlijke variatie van de taal genegeerd en legt men slechts één enkel woord of één gebaar vast per begrip.

Wereldwijd heeft een aantal onderzoekers en organisaties geprobeerd om gebarentalen te standaardiseren, door woordenboeken te  produceren die slechts één gebaar voor een concept weergeeft. Andere varianten van het gebaar worden genegeerd. Volgens de WFD  is dat een verkeerde aanpak, omdat het niet weerspiegelt hoe natuurlijke talen variëren.

Het VN-Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap, verplicht de deelnemende landen, om het gebruik van gebarentaal te erkennen en te bevorderen. In lijn met dit VN-verdrag moeten gebarentalen worden gestimuleerd in de vorm waarin ze worden gebruikt door dove gemeenschappen over de hele wereld.

Gebarentaal is een volwaardige, opzichzelfstaande taal
Gebarentalen zijn volwaardige, natuurlijke talen die structureel onafhankelijk zijn van de gesproken talen. Sommige mensen geloven echter dat er slechts één gebaar voor een woord of een concept voldoende moet zijn. Maar zowel vanuit een alledaags als academisch perspectief is dat een verkeerde visie. Immers, de gesproken taal heeft ook verschillende woorden voor een concept.

De WDF is bang dat de natuurlijke rijkdom en variatie die aanwezig is in gebarentalen verloren gaat door standaardisering. Daarnaast kan het op de lange termijn leiden tot het vervreemden of uitsluiten van taalgemeenschappen.

De WFD staat niet achter de standaardisatie van gebarentalen , maar ondersteunt gekwalificeerd en taalkundig onderzoek naar en documentatie van alle gebarentalen in de wereld.

Dit bericht is gebaseerd op een artikel van van de WDF. Lees het volledige artikel en bekijk de film in ASL op de website van de WFD