Het maken van gebaren tijdens het praten is niet aangeleerd. Dat heeft onderzoek van de Amerikaanse University of Chicago uitgewezen. We maken de gebaren -ook wel gesticuleren genoemd- omdat het ons helpt bij het vinden van woorden tijdens het spreken.

Iedereen doet het: gebaren maken tijdens het praten. De een gebaart er lustiger op los dan de ander. Maar waarom gebruiken we onze handen eigenlijk tijdens het praten? Is het aangeleerd of zit het in onze manier van communiceren? Uit onderzoek van de Universiteit van Chicago blijkt dat je dit niet aangeleerd krijgt of afkijkt van anderen. Turkse en Engelse ziende, geblindeerde en blinde mensen hebben meegedaan aan het onderzoek waarbij ze na het zien en voelen van een maquette de situatie moesten omschrijven.

Proefpersonen
De Turkse blinden omschreven de maquette op dezelfde manier als de Turkse zienden, net als de Engelse blinden dat hetzelfde deden als de Engelse ziende proefpersonen.
Alle drie de groepen maken gebaren als ze praten, ook de blinde mensen. Dat wil zeggen dat het dus automatisch gaat en niet ter ondersteuning voor meer begrip bij de toehoorders.

Wie spreekt, die gebaart
Prof. dr. Asli Özyürek van de Radboud Universiteit is betrokken bij het project Language in Interaction en doet onderzoek naar taal en gebaren. ‘Wij vermoeden dat ons vermogen om taal te gebruiken multimodaal is: dat doen we niet alleen met woorden en zinnen, maar ook met gebaren. Wie spreekt, die gebaart’, stelt Özyürek. ‘Er is ook aangetoond dat gebaren helpen bij het leren van nieuwe woorden en handelingen, en bij het ‘uitbesteden’ van complexe denktaken.’ Özyürek zegt hiermee dat we gebaren maken omdat het ons helpt bij het vinden van woorden en wanneer we onze gedachten willen verwoorden.

Moedertaal
Het onderzoek heeft bovendien aangetoond dat de gebaren ook nog eens afhankelijk zijn van de taal waarin je bent opgegroeid. Ook al spreek je vloeiend een tweede taal, je zult toch taalspecifieke gebaren gebruiken die passen bij je moedertaal.

Wil je meer weten over dit onderzoek? Klik dan hier voor het hele artikel.