Vlaamse doven slepen overheid voor rechter wegens discriminatie
Twee dove mensen dagen de Vlaamse overheid voor de rechter wegens discriminatie. Ze eisen voldoende tolkuren in hun privésituatie, onder toepassing van relevante antidiscriminatiewetgeving. Doof Vlaanderen en de initiatiefnemers van de actie Geen Pretje Zonder Tolk steunen de procedure.
Paul en Amelie ervaren allebei de gevolgen van een beperkte toegang tot publieke diensten. Paul heeft psychiatrische behandeling nodig, maar beschikt niet over voldoende tolkuren. Hierdoor is zijn vooruitzicht op verbetering slecht. Amelie kreeg na de geboorte van haar dochter gezondheidsproblemen die al haar tolkuren opeisten. Daarna kon ze geen tolkuren meer inzetten voor andere belangrijke situaties.
VN Verdrag Handicap
In Vlaanderen hebben doven recht op maximaal 36 tolkuren per jaar voor privésituaties. Dit komt neer op minder dan één uur per week. Als door bepaalde persoonlijke omstandigheden het aantal afspraken oploopt, zijn die 36 uur niet toereikend. Hierdoor hebben dove personen beperktere toegang tot publieke diensten dan horende personen.
Volgens Doof Vlaanderen is dit in strijd met het VN Verdrag Handicap, waarin staat dat personen met een handicap recht hebben op volwaardige participatie aan het openbare leven. Daarom eisen ze, samen met Paul en Amelie, een verhoging van het aantal tolkuren in privésituaties, zonder maximumgrens.
Discriminatie
Ook willen ze dat het aantal tolkuren wordt afgestemd op de behoeftes per persoon, onder toepassing van de relevante antidiscriminatiewetgeving. Mr. Joos Roets, één van de advocaten van de eisers, licht toe: ‘De twee eisende partijen ondervinden dagelijks dat 36 tolkuren in de privésituatie ontoereikend zijn. Ze hebben de Vlaamse overheid verzocht om een verhoging van het aantal tolkuren, maar dit leverde niets op. Het Gelijkekansendecreet – de Vlaamse antidiscriminatiewet – bepaalt dat er sprake is van discriminatie wanneer redelijke aanpassingen voor een persoon met een handicap worden geweigerd. Aangezien dat het geval is, spannen de eisers nu een rechtszaak aan.’
Geen pretje zonder tolk
Doof Vlaanderen pleit al jaren voor de uitbreiding van de tolkuren in privésituaties, maar kreeg bij de Vlaamse overheid tot nu toe geen voet aan de grond. Daarom werd vanuit de dovengemeenschap de crowdfundingsactie Geen Pretje Zonder Tolk gestart. De initiatiefnemers hopen voldoende geld op te halen om de rechtszaak tegen de Vlaamse overheid te financieren.
Doof Vlaanderen stelt ook alternatieven voor om de inclusie van dove mensen in de samenleving
te bevorderen. Zo willen ze graag dat de openingstijden van de online tolkdienst in Vlaanderen worden verruimd (de dienst is nu slechts 24 uur per week beschikbaar) en dat de kwaliteit van deze dienst wordt verbeterd.
Hoe zit het in Nederland?
In Nederland hebben doven recht op 30 tolkuren per jaar voor privésituaties en doofblinden op 168 tolkuren per jaar. Anders dan in Vlaanderen kunnen doven en slechthorenden in Nederland meer tolkuren aanvragen als dit nodig is.
Daarnaast bestaat in Nederland de professionele tekst- en beeldbemiddelingsdienst van KPN Teletolk. Via deze bemiddelingsdienst kunnen doven, slechthorenden, mensen met een spraakbeperking en horenden met elkaar bellen via tekst, spraak en beeld. De tekstbemiddeling is 24 uur per dag, 365 dagen per jaar geopend. De beeldbemiddeling is iedere dag van 7.00 tot 20.00 uur beschikbaar. De software die nodig is om gebruik te kunnen maken van de dienst, wordt vergoed door de zorgverzekering.
Meer weten?
Woon je in Vlaanderen en wil je aansluiten bij de crowdfundingsactie, kijk dan op de website van Geen Pretje Zonder Tolk.
Ben je Nederlander en wil je meer informatie over het aanvragen van tolkuren in Nederland, kijk dan op de website van Tolkcontact.
Reacties
In Belgie word doofheid en slechthorendheid ,tinnitus en hyperacusis niet als een handicap aanvaard.Bij aanvraag word het attest van de KNO arts gewoon genegeerd.Je krijg er geen enkele punt voor bij je aanvraag .
Klopt niet helemaal. Je krijgt een erkenning van 60% invaliditeit als je doof bent je moet minstens 66% arbeidsongeschikt erkend hebben en das niet bij doofheid). Men berekent dat je één handicap zou hebben. Ikzelf ben doofgeborene, rolstoeler en half blind. Dat werd dus als één handicap aangeduid. Ik heb 87% invaliditeit gekregen na veel juridisch getouwtrek. De Vlaamse en Belgische federale overheid onderzoekt u op basis van 6 punten die uw handicap kan opwerpen. Dat noemt men een zelfredzaamheid onderzoek. Elk van deze zes punten kunt u vier moeilijkheden aanbrengen. Maximum aantal punten op elk van de zes = 3 punten. Het totaal van achttien punten is het maximale aantal dat u kunt bereiken. Wie doof is kan zich bijvoorbeeld nog steeds aankleden, wassen en zich verzorgen. Je kunt nog steeds met computer werken, mobiel zijn of anderen dingen doen. Wie doof is en rolstoeler heeft minstens 66% arbeidsongeschiktheid. Wie bvb 50% erkend problemen heeft in de onderste ledematen hoeft ook geen rijtaks meer te betalen Maar ik kan mezelf nog steeds behelpen eten klaar te maken. Het is dus pas als je niets meer kunt en bedlegerig bent voorgoed dat je 18 punten zelfredzaamheid krijgt = 100% arbeidsongeschikt
Allereerst: prima initiatief van GEEN PRETJE ZONDER TOLK.
En dan Erna: moeten Dsh mensen in België “gehandicapt” zijn om tolkvoorziening te krijgen? Lijkt me nogal een primitief standpunt.
Doofheid/ slechthorendheid is (vooral bij jongeren) voor een pittig deel van deze populatie genetisch bepaald. Net als oogkleur, haarkleur, huidkleur enz. Je spreekt dan van een eigenschap. Niet van een handicap. Hoewel een zwarte huid of rode haren in de dagelijkse praktijk niet altijd voordelig is.
Als je negatief oordeelt op grond van een eigenschap dan riekt dat al snel naar discriminatie. Goed dat dit nu juridisch wordt getoetst in Vlaanderen. En goed dat Doof.nl hierover bericht.
Och, ik spreek gewoon van een handicap. Geen idee hoe je daar een eigenschap van kan maken. Eigenschappen zijn de ingesleten patronen die je volgt met wat je hebt, op basis van DNA, lichaam, aanleg & opvoeding. Hoe liever (lees: schimmiger) je de benaming maakt, hoe meer je anderen op het verkeerde pad zet.
“In Vlaanderen hebben doven recht op maximaal 36 tolkuren per jaar voor privésituaties. Dit komt neer op minder dan één uur per week. Als door bepaalde persoonlijke omstandigheden het aantal afspraken oploopt, zijn die 36 uur niet toereikend.”
Nog een verschil tussen België en Nederland is dat bij ons het jaar 52 weken heeft. Met 1 uur per week loopt het op tot 52 uren per jaar. Wij krijgen dus veel minder dan 1 uur per week, maar kunnen in voorkomende gevallen wel meer uren vragen.
Wie heeft die quote geformuleerd? Was dat een kunstwerkje van doof.nl of heeft doof.nl het weer niet nodig gevonden om goede informatie (door) te geven?
Beste SC, wat er staat klopt gewoon, want als je de die 36 uur deelt door het aantal weken in een jaar kom je uit op ‘minder dan 1’, namelijk 0,6923 uur. We hadden ook kunnen schrijven ‘Dit komt neer op iets meer dan een half uur per week’. In beide gevallen is de informatie correct.
Dan zit ik nu met de vraag: had de redactie vroeger een 9,99 op het rapport voor rekenen of een 0,01? ’t Is één pot nat, toch?
.
In het eerste geval is de informatie totale misinformatie. In het tweede geval is er een heel redelijke poging gedaan. De juiste informatie is natuurlijk 0,69 uur. Was mooi geweest als ter nadere info het Nederlandse aantal uren per week genoemd was. Dan heb je iets om te vergelijken. Het is onbegrijpelijk dat jullie gekozen hebben voor gezwam en dat ook zwammend rechtvaardigen.
.
Volgens jullie rare redenaties is er in dezen geen verschil tussen Nederland en België, want we hebben allemaal minder dan 1 uur per week. O, wat zijn we nu allemaal even verontwaardigd…
Overigens had ik in de Menzis-tijd de indruk dat het niet vast stond dat je een aan te vragen uitbreiding krijgen zou en in dat geval hadden wij het nog slechter en mogelijk is dat nog steeds zo. Het zal afwachten zijn wat het UWV gaat doen.