Het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG) krijgt een subsidie voor een onderzoeksproject naar het verbeteren van de werking van gehoorimplantaten. De coördinatie van het onderzoek is in handen van de Groningse hoogleraar Audiologie, professor dr. Pim van Dijk. De subsidie bedraagt 215.000 euro en wordt beschikbaar gesteld door Technologiestichting STW.

Het onderzoek zal zich richten op de zogeheten codeerstrategie, de software die het gehoorimplantaat gebruikt om geluid te vertalen naar elektrische signalen. Daarbij is het vooral de bedoeling om de manier waarop toonhoogteverschil wordt weergegeven te verbeteren. Verschillende toonhoogtes zijn met een implantaat nu bijna niet te onderscheiden. Hierdoor zijn met een implantaat moeilijk melodieën te horen en zijn ook verschillende gesprekspartners in een gesprek lastig te onderscheiden. Bovendien zijn er talen, zoals de Chinese talen, waarbij de verandering van de toon van een woord de betekenis van dat woord geheel kan veranderen. Het onderzoek zal vier jaar duren.

Een gehoorimplantaat, ofwel cochleair implantaat (CI), is een hulpmiddel waarmee doven of zeer ernstig slechthorenden weer gedeeltelijk geluid en spraak kunnen horen. Een goed werkend slakkenhuis zet de trillingen van geluid om in elektrische stroompjes die via de gehoorzenuw naar de hersenen gaan. De hersenen nemen dit waar als geluid. Als het slakkenhuis slecht functioneert, wordt het geluid niet goed omgezet in elektrische stroompjes. Ook niet als het geluid versterkt wordt met een gewoon hoortoestel. Een CI kan de functie van het slakkenhuis overnemen. De CI zet het geluid dan om in elektrische signalen en stuurt deze direct door naar de gehoorzenuw. In Nederland zijn ongeveer 1800 CI-gebruikers. In 2000 werd de eerste cochleaire implantatie verricht in het UMCG. Inmiddels voert het UMCG zo’n veertig implantaties per jaar uit, zowel bij volwassen als bij kinderen.

Bron: UMC Groningen