Ook presidenten zijn niet immuun voor gehoorverlies. In 1983 kreeg President Ronald Reagan zijn eerste hoortoestellen aangepast. Al een aantal jaren had hij een gehoorverlies in het rechteroor, het gevolg van een geweer dat tijdens filmopnames vlak naast hem werd afgevuurd.

In 1987 volgde een hoortoestel voor het linkeroor om hem terug het vermogen te geven om gesprekken met veel achtergrondlawaai goed te kunnen volgen. Het feit dat president Reagan zonder schroom zijn hoortoestellen duidelijk zichtbaar droeg, had een sterke toename in de verkoop tot gevolg, zo sterk zelfs dat binnen de kortste keren de wachttijd van dagen naar weken ging. Vooral in de jaren ’80, op het hoogtepunt van zijn roem, werkte Reagan als ambassadeur voor het nationale gehoorinstituut actief aan het doorbreken van de taboes rond gehoorstoornissen.

Zijn collega-president Bill Clinton was 46 jaar toen hij het Witte Huis binnenging, als tweede jongste president in de Amerikaanse geschiedenis. Vijf jaar later nam hij de beslissing hoortoestellen te dragen in beide oren. Clintons milde gehoorverlies was gedeeltelijk een gevolg van zijn leeftijd, maar werd vooral veroorzaakt door een langdurige blootstelling aan het luide geluid van muziekinstrumenten (Clinton is een amateurmuzikant).

Clinton draagt zijn hoortoestellen enkel in bepaalde situaties, bijvoorbeeld als hij zich in een grote menigte begeeft. Zijn hoortoestellen zijn een generatie jonger dan die van Reagan, veel kleiner tot bijna onzichtbaar achter de oren verborgen. Hierdoor was het effect op het grote publiek beduidend minder. Uit het oog, uit het hart als het ware. Daarom blijft het belangrijk om te praten over gehoorstoornissen, en zijn de ‘outings’
van celebrities een goede zaak voor iedereen!

Via: Lapperre.be