Iedereen kent het fenomeen: je hoort ergens een liedje en de rest van de dag verdwijnt het refrein niet meer uit je hoofd. Keer op keer komt BZN`s Yeppa of dat burleske fluitdeuntje uit Kill Bill voorbij. Zulke ergernissen zijn maar klein bier vergeleken bij de geluidsterreur die sommige mensen zich inbeelden. Wie lijdt aan `muzikale hallucinatie` hoort constant muziek alsof ze werkelijk vlakbij wordt afgespeeld.

De Australische psycholoog Ramon Mocellin heeft drie gevallen onderzocht en kwam deze week met een mogelijke neurobiologische verklaring van het fenomeen.

Geen psychische klachten
Mocellin bestudeerde de klachten van een 82-jarige vrouw die in een afgelegen boerderij woont en de politie belde om te klagen over geluidsoverlast. Geval twee was een surfer van 62 jaar, die een half jaar lang het begin van Jimi Hendrix’s Voodoo Chile hoorde. De laatst onderzochte patiënt was een 78-jarige man die steeds nummers uit de jaren veertig en vijftig hoorde. De drie hadden – behalve een milde vorm van doofheid – verder geen psychische klachten die met de muziek in verband kan worden gebracht. De oorzaak van de spookmuziek volgens Mocellin: door de doofheid leven cellen die muziek moeten verwerken soms ineens op. Omdat er geen muziek is, put het brein dan maar uit oude herinneringen.

Bron: Dag.nl