Studenten van de universiteit Wageningen zijn nauw betrokken bij de opzet van een dovenschool in Oeganda. Er wordt les gegeven in gebarentaal en de school staat ook open voor familie’s die onderwijs niet kunnen betalen. 

Onderwijs voor dove kinderen is niet vanzelfsprekend in Oeganda, terwijl dat juist zo belangrijk is. Door onderwijs te volgen hebben dove kinderen meer kans om te integreren in de maatschappij. Er zijn maar weinig dovenscholen in Oeganda en vaak zijn dit privéscholen, of de leraren beheersen geen gebarentaal.

New Hope School for the Deaf
Deze dovenschool biedt aan alle dove kinderen onderwijs. Ongeacht de financiële situatie of de familie van het kind. De kinderen leren gebarentaal en krijgen les in deze taal. Het lesmateriaal is visueel ingesteld. De school bestaat uit twee delen: een basisschool en een afdeling voor jongeren. De kinderen op de basisschool slapen ook op de school en gaan in de vakanties naar huis als dat mogelijk is. De opleiding voor jongeren is er voor leerlingen die nooit eerder les hebben gehad. Zij leren naast de basisvaardigheden lezen, schrijven en rekenen ook een vak. De jongeren kunnen kiezen uit houtbewerking, kunsthandwerk of kleermakerij.

Overige activiteiten
Naast onderwijs voor kinderen en jongeren geeft de New Hope School for the Deaf  ook cursussen. Deze zijn bedoeld voor de familie’s van dove kinderen en andere geïnteresseerden. Tijdens de cursus is er onder andere aandacht voor gebarentaal, de oorzaken van doofheid en de aanwezigen leren hoe ze om kunnen gaan met dove kinderen. Er kan dan ook thuis gecommuniceerd worden in gebarentaal. De dove kinderen zullen zich daardoor veiliger en begrepen voelen wanneer ze thuis komen. 

Onwetendheid
In Oeganda worden dove kinderen als minderwaardig gezien. De inwoners hebben vaak een bijgeloof en zien de doofheid als straf van God. Mensen weten niet hoe ze met een doof kind kunnen omgaan. Daarnaast weten familie’s vaak niet dat er dovenscholen zijn. Medewerkers van de New Hope School for the Deaf gaan zelf de dorpen in om in contact te komen met dove kinderen en hun families. Dat is een lastige taak, aangezien dove kinderen vaak zijn verstopt, omdat de familie zich schaamt. De medewerkers gaan daarom eerst voorzichtig met de familie in gesprek. Na verloop van tijd ontstaat er een vertrouwensband. De familie krijgt langzaam meer kennis over doofheid en vaak gaan de dove kinderen dan na verloop van tijd alsnog naar New Hope School for the Deaf.

Financiën
De overheid steunt de New Hope School for the Deaf niet. De school is aangewezen op sponsoren en particuliere giften. Een aantal Wageningse studenten zet zich in voor de New Hope School for the Deaf. Zo richtten zij een stichting op om geld binnen te halen voor de dovenschool. Daarnaast zit een van de studenten ook in het bestuur. Zij studeert ‘Internationale ontwikkelingsstudie’s en regelt de communicatie, financiën en documenten voor de school.

Bron: www.newhopeschoolforthedeaf.org