Een taal in beweging
Gebarentalen zijn al eeuwenoud en in de loop der tijd ontstaan uit persoonlijke contacten tussen dove mensen. Toch wordt pas sinds kort erkend dat het natuurlijke talen zijn: talen die dove kinderen als hun eerste taal leren.

Er bestaat geen universele gebarentaal: elk land heeft zijn eigen taal, die zich onafhankelijk ontwikkelt. De verschillende gebarentalen die in de wereld worden gebruikt, zijn zelfstandige talen. Dat wil zeggen: ze zijn niet afgeleid van de taal die in een bepaald gebied wordt gesproken.

In Nederland gebruikt de dovengemeenschap de Nederlandse Gebarentaal (NGT). Ngt biedt de gebruiker even veel mogelijkheden als het Nederlands. Of je nu spreekt of gebaart: verhitte discussies voeren, een gedicht voordragen of theatervoorstellingen geven kan in alle talen!

Eigen grammatica en articulatie
Elke gebarentaal heeft zijn eigen woordenschat en grammatica. De grammatica van ngt verschilt bijvoorbeeld nogal van het Nederlands. Onder meer doordat je op een andere manier vertelt wie wat waarom doet en welke gevolgen dat heeft voor wie. In het Nederlands is bijvoorbeeld ‘de man koopt een appel’ een correcte zin, in NGT is de woordvolgorde ‘man appel kopen’.

Gebarentaal articuleer je op een heel andere manier dan een gesproken taal. Je gebaart niet alleen met je handen, maar ook je gezichtsuitdrukkingen en lichaamsbewegingen spelen een belangrijke rol bij een gesprek in gebarentaal. Gebaren onthoud je soms ook anders dan woorden. Maar er zijn ook overeenkomsten. Net zoals je in het Nederlands sommige klanken niet na elkaar kunt uitspreken, kun je handvormen, -posities en -bewegingen ook niet willekeurig combineren.

Vind je het leuk te ontdekken hoe (gebaren)talen in elkaar zitten, hoe mensen ermee omgaan en welke invloed taal uitoefent op onze maatschappij? Ben je geïnteresseerd in de dovencultuur? Dan is de bachelor Nederlandse Gebarentaal voor jou de juiste opleiding.

Zie ook:
Interview: `Ik was blij verrast door de structuren en mogelijkheden van Gebarentaal`