BRUSSEL – Een uitbreiding van de tolkuren Vlaamse gebarentaal naar 70 pct van de lesuren, zou een verbetering betekenen voor alle betrokken partijen. Meer tolkuren, zorgen voor meer tolken. Dat stelt de beroepsvereniging van de tolken Vlaamse Gebarentaal naar aanleiding van een recente gerechtelijke uitspraak.

Eind juli raakte bekend dat de rechtbank van Gent de Vlaamse Gemeenschap had veroordeeld wegens discriminatie van dove leerlingen in het geïntegreerd onderwijs. De rechter was van mening dat de drie dove leerlingen, wiens ouders een rechtszaak in Gent hadden ingeleid, onvoldoende tolkuren krijgen om de lessen de kunnen volgen. Eenzelfde eis in Leuven werd door de rechter afgewezen.

De beroepsvereniging van de tolken Vlaamse Gebarentaal (BVGT) kan zich volledig vinden in de principiële uitspraak van de rechter in Gent, zo stelt de organisatie maandag in een persbericht, waarin een verbetering van het statuut voor de tolken wordt bepleit.

`De situatie in het gewoon onderwijs is zowel voor dove leerlingen als voor de tolken alles behalve rooskleurig`, stelt BVGT-voorzitter Jean-Luc Van Iseghem. Een uitbreiding van de tolkuren naar 70 pct van de lesuren zou een verbetering betekenen voor alle betrokken partijen, meent hij. `De dove leerling krijgt meer toegang tot het lesgebeuren en echte onderwijskansen, terwijl de tolk meer werkzekerheid wordt geboden.`

De BVGT was "heel erg verbaasd" toen Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet (SP.A) aankondigde beroep aan te tekenen het vonnis van Gent.

Het argument dat er te weinig tolken Vlaamse Gebarentaal zijn, wordt door de vereniging ontkend. "In Vlaanderen zijn ruim 300 erkende tolken Vlaamse Gebarentaal, waarvan 150 actief. Het probleem schuilt niet in het aantal tolken, maar wel in het aantal actieve tolken in hoofdberoep. De meeste tolken Vlaamse Gebarentaal oefenen deze job uit in bijberoep, waardoor er op bepaalde momenten minder tolken beschikbaar zijn", aldus de BVGT.

Bron: De Standaard

Reacties
Op 11 augustus 2009 omstreeks 08u19, zei Griet Geysels:
Graag had ik gezien dat er meer nadruk gelegd werd op het feit dat er weinig tolken Vlaamse Gebarentaal en Schrijftolken actief zijn omdat er voor hen een quasi onleefbaar statuut bestaat in Vlaanderen. Dit is een hoofdreden waarom nu en zeker in het verleden afgestudeerde tolken kozen om te tolken in bijberoep. Tolken naar Vlaamse Gebarentaal of naar een Gesproken Taal vergt degelijke inspanningen en de cliënten verwachten dat er kwaliteit wordt geboden. Aan de andere kant wordt er verwacht dat de tolk werkt voor een lage vergoeding (er is géén sprake van loon) zonder vangnet van verzekering, verlofstelsel, pensioenregeling….