Doofheid kan veel vragen oproepen. Kunnen dove mensen deelnemen aan het verkeer? Bestaat er muziek in de wereld van doven? Hoe is het om ouder te zijn van een doof kind? Hoe was het vroeger om doof te zijn?

Gebarentaal en doof- en slechthorendheid komt steeds meer in beeld in Nederland. Hier zijn veel dove en slechthorende mensen blij mee. Ook komen daar veel vragen bij kijken. Soms ook vragen die je niet meer zou verwachten in deze tijd waarin alles mogelijk is.

Wist je dat?
In 1790 werd er voor het eerst onderwijs gegeven in Nederlandse gebarentaal. In 1880 werd het verboden en werden gebaren alleen onderling en waar het kon gebruikt. Er zijn grote verschillen in het leven van dove mensen vroeger en nu. Alleen al in de manier waarop er naar doofheid werd gekeken. Letterlijk en figuurlijk. Dit zie je ook terug in de opvoeding van dove kinderen. In de tachtiger jaren kwam de emancipatie van doven op gang. De mogelijkheden van de techniek maken het deelnemen in de maatschappij veel toegankelijker en bijvoorbeeld het verkeer prettiger. Muziek en gebarentaal wordt ook steeds vaker in combinatie gezien. Muziek is niet alleen maar geluid maar ook trillingen en de emoties zijn wel degelijk om te zetten naar gebarentaal.

Volkskrant kijkt naar wat er wél kan in de rubriek Kijk Verder. Hierin laten ze verschillende aspecten zien van doof-zijn door de verhalen te delen van verschillende dove mensen.