Diagnose (Algemeen Dagblad) praat wekelijks met een bekende Nederlander over zijn of haar gezondheid. Deze week de slechthorende weerman, televisieweerman Reinier van den Berg (44).

‘Jammer dat gehoorapparaten zo’n taboe blijven.’
,,Veel mensen weten helemaal niet dat ik slechthorend ben. Dat ben ik waarschijnlijk al mijn hele leven, maar ongeveer vanaf mijn vijftiende heb ik er bewust last van. De diagnose slechthorend is voor het eerst echt gesteld toen ik een jaar of zeventien was en gekeurd moest worden voor de militaire dienst.

Op dit moment heb ik een gehoorverlies van 40 à 50 procent. Ter vergelijking: mensen met een goed gehoor hebben een verlies van 15 tot 20 procent, want een gehoor van 100 procent is in feite pure theorie. Dus er is heel veel wat ik niet hoor. Bij mij is er dus sprake van gedeeltelijk gehoorverlies, primair voor hoge tonen en aan beide oren.

Het is vooral heel erg lastig, want het gehoorverlies openbaart zich met name in het sociaal verkeer. Tijdens vergaderingen bijvoorbeeld. Zelfs als mensen duidelijk en luid spreken, maar op een afstand van een meter of tien zitten, mis ik allerlei informatie. Tijdens mijn studententijd was het ook heel vervelend. Vooral colleges in de grote zalen waren vaak nauwelijks te volgen.

‘Hoevelen zouden niet gebaat zijn bij gehoorapparaat!’
Op feestjes gaat het om de een of andere reden juist prima. Dat heeft te maken met het omslagpunt van lawaai. De muziek staat hard, er is een boel achtergrondgeluid. Het effect is dat mensen dan harder gaan praten of zich naar je toe buigen. Dat gaat dus over het algemeen best goed. Sinds mijn dertigste gebruik ik gehoorapparaten, maar aanvankelijk droeg ik ze alleen als het écht moest.

Dat waren op zichzelf goede apparaten, nauwelijks zichtbaar, maar de kwaliteit was in die jaren nog niet zoals nu. Je hoorde bijvoorbeeld je eigen stem niet zoals je normaal gewend bent. Het apparaatje blokkeerde de hele gehoorgang.

Tegenwoordig heb ik een uiterst modern en klein apparaatje, de ReSound Pulse. Dat is bijna een hip dingetje en heeft heel goede akoestische kwaliteiten. Eigenlijk heb ik ’m bijna altijd in, alleen als ik slaap doe ik het apparaat uit. Echt een uitkomst dus, en daarom des te vreemder dat er rondom gehoorapparaten nog altijd een soort taboesfeer hangt.

Hoeveel mensen in Nederland zouden er niet mee gebaat zijn! Mijn gezondheid is verder prima. Ik hou rekening met wat ik eet. Hoewel we de schijf van vijf er absoluut niet naast houden, denk ik dat we ons thuis er onbewust redelijk goed aan houden.

Gevarieerd eten is belangrijk, ik kook veel en maak dan het liefst gebruik van verse producten. Ik probeer twee keer per week hard te lopen, afstanden van zes tot twaalf kilometer. Al dat gedoe met sportscholen is niets voor mij.

Hardlopen geeft een gevoel van vrijheid. Je kunt het doen wanneer je wilt en het is buiten. Ik ben er erg dankbaar voor dat ik dat allemaal kan. We vergeten wel eens dat gezondheid een groot geschenk is, van boven.’’

Bron: Algemeen Dagblad