Veel gemeentekantoren zijn niet goed toegankelijk voor doven en slechthorenden. Er is vaak geen ringleiding of tolk gebarentaal aanwezig. Ook de gemeentelijke websites zijn vaak niet volledig toegankelijk voor doven en slechthorenden.

Een knelpunt op de websites is het gebruik van filmpjes om burgers te informeren. Deze bevatten vaak geen ondertiteling. De stichting Accessibility heeft een onderzoek gepubliceerd waaruit blijkt dat 98 procent van de websites van gemeenten niet voldoet aan de minimale eisen voor toegankelijkheid.

Twee jaar geleden kwam de stichting tot dezelfde conclusie. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) en het Rijk hebben afgesproken dat alle overheidswebsites eind 2010 moeten voldoen aan de webrichtlijnen voor toegankelijkheid. De belangenorganisaties vragen zich af wat de overheid gaat doen om er voor te zorgen dat dit voor eind van dit jaar gehaald gaat worden. Viziris, Bartiméus en de Chronisch zieken en Gehandicapten Raad overhandigen dinsdag een rapport met aanbevelingen aan de Vaste Kamercommissie van Binnenlandse Zaken.

Toegankelijkheid politiek debat
In Rotterdam kwam, tijdens een debat dat stichting Swedoro hield, aan het licht dat veel doven en slechthorenden niet of slecht terecht kunnen in het deelgemeentekantoor. Ook kunnen zij de politieke debatten op de publieke tribune niet volgen. Het Rotterdamse SP-raadslid Strörmann vindt dat onacceptabel en wilt graag weten wanneer de nieuwe wethouder om de tafel gaat zitten met de belangenorganisaties van doven en slechthorenden en de deelgemeentes om de problemen te verhelpen. Strörmann: ’Als het volgen van het debat op de tribune al onmogelijk is, dan kan je het als dove vergeten je verkiesbaar te stellen voor de deelraad. Op het moment dat je gekozen bent, kan je je werk niet doen, namelijk in debat gaan.’ Dat is niet het enige probleem dat Strörmann ziet: ‘In Rotterdam wonen bijna 10.000 doven en slechthorenden en die moeten gewoon terecht kunnen bij hun eigen deelgemeente en niet gedwongen worden af te reizen naar het centrum of deelgemeente Prins-Alexander.’

Teletolk bij het WMO-loket
In sommige gemeenten zijn er na de invoering van het WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning), WMO-ambassadeurs ingeschakeld om een brug te slaan tussen de burgers en de gemeentelijke overheid. In Amsterdam is er sinds twee jaar ook een project met dove WMO ambassadeurs. Uit dit project bleek dat de WMO loketten niet goed toegankelijk zijn voor doven en slechthorenden. De medewerkers weten vaak geen houding te vinden als ze een dove voor zich hebben.

Bij stadsdeel IJburg in Amsterdam loopt momenteel een pilot project om bij het WMO-loket te werken met een teletolk. Dit is een tolk op afstand die het gesprek vertaalt via een webcam. De teletolk zorgt voor een flexibele toegankelijkheid. Er wordt nu gekeken of er meer teletolken kunnen worden ingeschakeld op verschillende plekken binnen de gemeente.

Dit artikel is gebaseerd op de artikelen  `Websites gemeenten beperkt toegankelijk` van de Telegraaf en `Dove mensen kunnen de politiek niet in` van SP Rotterdam