Vier ouderparen dienen een verzoekschrift in tegen de Vlaamse minister van Onderwijs en verschillende Vlaamse scholen om voor hun dove kinderen het recht op te eisen op toegankelijk inclusief onderwijs.

De Federatie van Vlaamse Dovenorganisaties (Fevlado) is de belangenbehartiger van de Vlaamse Dovengemeenschap en komt onder meer op voor het recht van dove en slechthorende kinderen op toegankelijk inclusief onderwijs. Fevlado steunt dan ook de vier ouderparen die een juridische procedure starten tegen de Vlaamse minister van Onderwijs en verschillende scholen om op die manier het recht af te dwingen op voldoende tolkuren voor hun dove kinderen.

Fevlado lobbyt al tien jaar lang bij het ministerie van Onderwijs om meer tolkuren te verkrijgen voor dove kinderen en jongeren in het inclusief onderwijs, maar vond bij het ministerie tot nu toe weinig of geen gehoor. Ouders van dove kinderen zien met lede ogen aan hoe hun kinderen meer dan de helft van de schooltijd moeten uitzitten zonder communicatie en zonder toegang tot het lesgebeuren. Deze situatie is voor dove kinderen niet alleen onaangenaam en kwetsend, maar hypothekeert ook de kansen op doorstroming naar het hoger onderwijs. Enkele ouders zagen zich daarom genoodzaakt langs juridische weg verandering te brengen in de onaanvaardbare toestand waarin hun kinderen verkeren.

Fevlado steunt de eis van deze ouders ten volle. Het is hoog tijd dat de Vlaamse overheid haar beleid bijstelt en dove en slechthorende kinderen en jongeren het recht garandeert op een opleiding van hetzelfde niveau als hun leeftijdsgenoten, dezelfde kansen om verder te studeren en dezelfde kansen op de arbeidsmarkt.

De ouders en de kinderen worden bijgestaan door het Brusselse advocatenkantoor Stibbe, dat deze zaak op pro-Deobasis behandelt. Meester Stefan Sottiaux, professor grondwettelijk recht aan de K.U.Leuven en specialist discriminatierecht, en meester Joos Roets hebben het verzoekschrift opgesteld.

Volgens beide juristen is deze procedure uniek voor Vlaanderen. Zij vormt immers de eerste toepassing van het op 10 juli 2008 goedgekeurde Gelijkekansen- en gelijkebehandelingsdecreet, dat er is gekomen onder impuls van minister Kathleen Van Brempt.

Het Gelijkekansendecreet verplicht zowel overheidsinstanties als particuliere organisaties (ondernemingen, horecazaken, sportclubs) om redelijke aanpassingen te treffen voor personen met een handicap. Doen zij dat niet, dan maken zij zich schuldig aan discriminatie. Ook onderwijsinstellingen vallen onder deze verplichting.

Wat zijn redelijke aanpassingen? Redelijke aanpassingen zijn maatregelen die de beperkende invloed van een onaangepaste omgeving op de participatie van een persoon met een handicap neutraliseren. Het typevoorbeeld van een redelijke aanpassing is het toegankelijk maken van een gebouw voor rolstoelgebruikers. Het toegankelijk maken van informatie onder de vorm van brailleschrift of Vlaamse Gebarentaal is een ander voorbeeld.

De scholen die voor de rechter worden gedaagd en de Vlaamse overheid, die instaat voor de financiering van het onderwijs, hebben nagelaten om redelijke aanpassingen te treffen voor dove en slechthorende scholieren. Daarvoor zijn twee redenen:

– In de eerste plaats is er een manifest gebrek aan tolkondersteuning. De betrokken kinderen kunnen gemiddeld slechts een beroep doen op een tolk Vlaamse Gebarentaal voor 7 van de 30 lesuren. De 23 resterende uren kunnen zij de les niet volgen.

– De procedure voor het aanvragen van tolkondersteuning voldoet niet aan de minimale eisen van transparantie en objectiviteit. Het is onduidelijk welke criteria de Vlaamse overheid hanteert bij het verdelen van de beschikbare tolkuren over de verschillende aanvragers. Er wordt geen rekening gehouden met de individuele situatie van elk kind. De scholieren en hun ouders worden niet gehoord en krijgen geen enkel inzicht in de motieven die ten grondslag liggen aan de jaarlijkse toekenning van tolkuren. Tot slot is er geen mogelijkheid om in beroep te gaan tegen de abeslissing van de onderwijsadministratie.