Nelleke Gallimore (64) is altijd slechthorend geweest. Daardoor was ze vroeger altijd erg verlegen. De angst dat ze dingen niet goed kon verstaan was altijd aanwezig. Mede dankzij haar dochter, die ook geïmplanteerd was, durfde Nelleke de stap naar een operatie te wagen. Ze vertelt over haar revalidatieproces en haar leven nu met een CI.

Je hebt inmiddels al vijf jaar een CI. Hoe gaat het nu met je?
‘Het gaat heel erg goed met mij! Er blijven momenten dat ik slechthorend ben, maar die wegen niet op tegen de vreugde, blijdschap en vooral dankbaarheid die ik voel nu ik weer redelijk kan horen. Zelf denk je dat je alles weer hoort, maar dat is niet zo. Mijn man hoort nog altijd beter dan ik. Dat blijft ook zo. Hij hoort bijvoorbeeld geluiden op afstand beter. Maar ik ben al heel erg blij met hoe het nu met me gaat.’

Keek je op tegen de operatie en revalidatie?
‘Ik weet nog dat de arts tegen me zei dat ik ten opzichte van vroeger niet beter zou gaan horen met een CI. Door die uitspraak was ik behoorlijk terughoudend. Verder leek het me een behoorlijke ingreep. Toch heb ik na veel gesprekken en onderzoeken besloten met het proces door te gaan. Uiteindelijk is me de operatie erg meevallen. Na twee dagen mocht ik al het ziekenhuis verlaten, en na tien dagen reed ik alweer in de auto naar Amsterdam om inkopen te doen voor mijn winkel. In totaal heb ik twee maanden revalidatie gehad.’

Hoe verliep de aansluiting, kon je meteen weer horen?
‘Twee maanden na de operatie werd de CI aangesloten. Ik hoorde in het begin de hele tijd piepjes. Nu begrijp ik hoe een kind leert horen, ik denk dat het op hetzelfde neerkomt. Gelukkig was ik al jaren aangewezen op liplezen, dus daar redde ik me goed mee de eerste periode. Je hersenen ontvangen steeds dezelfde geluiden en op een gegeven moment, na heel veel oefenen, is dat woord of die zin steeds beter te verstaan. Ik vond het moeilijk om losse woorden te verstaan. Het horen van hele zinnen ging al vrij snel veel beter. Ook geluiden heb ik opnieuw moeten leren herkennen. Ik heb altijd wel iets kunnen horen, maar toen ik na de aansluiting de kat zag miauwen bleek dat toch een heel ander geluid te zijn dan ik altijd dacht. Nu miauwt hij weer zoals ik me herinner van vroeger.’

Welke geluiden vind je mooi?
‘Het mooist vind ik muziek. Ik herken liedjes van vroeger. Ik hoor nu ook alle tingeltjes en hoge tonen tussendoor, die ik vroeger niet hoorde. Ik kan tot tranen toe geroerd zijn bij bijvoorbeeld het liedje ‘Take five’ van Dave Brubeck. Prachtig vind ik dat. Ik ben laatst naar het North Sea Jazz Festival in Rotterdam geweest. Dat was echt top. Ik heb alles heel goed kunnen horen, er was geen vervorming in de muziek.’

Kun je alles weer verstaan?
Toen ik onlangs bij familie in Engeland op bezoek was en we naar de pub gingen, kwam ik erachter dat ik toch niet alles nog kan verstaan. Dat was weer een ouderwets drama. Dat kwam vooral door het Engels. In het Nederlands gaat het veel beter. Ook in een groot gezelschap vind ik nog moeilijk om alles te verstaan. De herrie die dan ontstaat kan niet weg gefilterd worden, daar zouden de wetenschappers misschien nog iets aan kunnen doen. Maar ik mag niet mopperen, en dat doe ik dan ook niet.’

Wat kun je nu weer doen, wat voorheen niet meer ging?
‘Ik kan weer telefoneren. Vlak na de aansluiting ging dat nog wat moeizaam. Ik heb pas na drie maanden een poging gedaan. Ik durfde in het begin alleen familie te bellen. Pas na een jaar durfde ik ook vreemde mensen telefonisch te woord te staan. Ook hier geldt: oefenen, oefenen, oefenen. Blijven proberen tot je hersenen eraan gewend zijn. Nu versta ik praktisch ieder een-op-een gesprek, uitzonderingen daargelaten. Ik vind het geweldig! Ik herinner mij dat toen ik jong was en mijn gehoor iets minder slecht was dan vlak voor de operatie, zelfs gesprekken voeren niet meer zo goed lukte. Nu wel gelukkig. Wat ik nog lastig vind zijn telefoongesprekken in vreemde talen. Maar misschien is dat ook gewoon een kwestie van oefenen.’

Maak je ook grappige dingen mee met je CI?
‘Eén van de grappigste momenten was toen ik ging kamperen. Ik stond onder de luifel van de caravan en ineens voelde ik dat mijn CI eraf vloog. We hebben overal gezocht, maar we konden hem nergens vinden. Opeens zag ik hem bungelen aan de tentstok. IJzer, dus magnetisch. Het was een komisch gezicht en we hebben er heel hard om moeten lachen.’

Zou je iedereen een CI kunnen aanraden?
‘Ja, zeker, maar wel met een kanttekening. Het is niet te voorspellen hoe goed je gaat horen met een CI. Dat hangt onder andere af van je restgehoor van vóór de operatie. Dus je geluidsgeheugen en ook de kwaliteit van de gehoorzenuw is van direct belang voor het beste resultaat. Bij de één is dit beter dan bij de ander. De grootste verandering in mijn leven nu met CI is dat ik veel gezelliger ben geworden. Omdat ik weinig meer kon verstaan ging ik me afsluiten. Nu hoeft dat niet meer! Vooral één op één gesprekken gaan goed.’

Woensdag 12 november: Informatiemiddag CI (cochleair implantaat)
Bent u zwaar slechthorend en helpen ook de zwaardere hoortoestellen u niet voldoende? Misschien is een cochleair implantaat (CI) iets voor u. Overweegt u een CI voor uzelf of uw kind, u kunt met al uw vragen terecht op deze informatieve bijeenkomst op woensdag 12 november 2014 te Huizen.

Meer informatie over cochleaire implantatie en de producten van Advanced Bionics vindt u op www.advancedbionics.com. Wilt u ervaringen delen of heeft u vragen over cochleaire implantatie? Dat kan op www.hoorreis.nl.

Stelt u uw vragen liever persoonlijk aan een CI-gebruiker (of ouder van een CI-gebruiker)? Onze mentoren staan voor u klaar.