Toen de Britse dierenredster Beth Tyler-King een doof vosje onder haar hoede kreeg, wist ze precies wat ze moest doen: het vosje gebarentaal leren. Het nu 18 maanden oude vosje heet Milly en is inmiddels zo tam dat haar twee beste vrienden katten zijn, ze tv kijkt en ze karamelsnoepjes en geraspte kaas lust.

Milly werd voor het eerst gezien toen ze als zes weken oude pup opgejaagd werd door drie jongens. Een familie redde het gewonde en getraumatiseerde vosje. Ze zorgden een paar dagen voor het vosje, maar droegen de zorg daarna over aan Beth. Beth, zelf doof, zegt: ‘Door de familieomstandigheden kon de familie het vosje niet zelf houden en ze ontdekten dat ze doof is. We denken dat dat de reden is waardoor ze haar moeder is kwijtgeraakt, omdat de moeder haar jongen roept. Ik heb haar door twee dierenartsen laten onderzoeken en zij bevestigden dat ze niet kan horen – ze reageert nergens op. Toen heb ik besloten dat ze haar hele leven bij mij mag blijven. Ik kan me nu geen leven meer zonder haar voorstellen.’

Beth legt uit hoe ze een gebarentaalsysteem ontwikkelde om te communiceren met het vosje: ‘Ik laat haar gaan zitten door middel van handsignalen. Ik steek mijn palm uit naar beneden om aan te geven dat ze moet gaan zitten en dat doet ze dan. Wanneer ze stout is, schud ik met mijn vinger.’

Milly lijkt het erg naar haar zin te hebben in Beth’s bungalow in Devon (Engeland), waar ze haar tijd doorbrengt met de katten Angel en Harley. ‘Ze is opgegroeid met katten. Ze zetten haar echt op haar plek. Milly speelt met de katten zoals ze pups ook doen; het is zo grappig. Ze is heel voorzichtig met ze. Milly slaapt in een mand, omringt door haar speelgoed. De katten slapen ook in die mand.’

‘Milly houdt ervan op haar rug in haar mand te liggen met haar kop over de rand en zo tv te kijken. Ze eet eendagskuikens, rauwe pens, kattenkoekjes en gekookte kip, maar ze houdt ook van taart, geraspte kaas en karamelsnoepjes.’

Ze deelt haar huis met veel zieke of gewonden dieren en vogels die Beth heeft geadopteerd of waar ze voor zorgt voordat ze terug gezet kunnen worden in het wild. ‘Ik red al 23 jaar dieren. Toen ik 20 was kreeg ik mijn eerste egel. Daarna is het van mond tot mond gegaan. Nu bellen dierenartsen me als ze een dier binnen krijgen of mensen komen rechtstreeks naar mij. Een van de kamers in huis is mijn intensive care kamer. Op dit moment heb ik dertig egels, vijf uilen, zeven honden, veertien katten, vijf duiven, een duifje, een papegaai en een eekhoorn. Ze heeft ook nog twaalf kippen en twee pony’s.

Bron: DailyMail