Over de gevolgen van de ramp bij Moerdijk is nog veel onduidelijkheid. Zeker is dat doven en slechthorenden grote extra risico’s liepen. Dat zegt Signaal, een samenwerkingsverband van de landelijke organisaties van deze doelgroep. Uit een enquête die Signaal uitvoerde, blijkt dat veel dove en slechthorende burgers in de getroffen regio sirenes en luidsprekers niet hoorden en pas uren later dan de andere inwoners op de hoogte waren van de ramp.

Wie wel wist dat er iets aan de hand was, had vaak geen idee wat er gebeurd was en wat de instructies waren. Een schokkend gegeven en een potentieel levensbedreigende situatie.

Over de gevolgen van de ramp bij Moerdijk is nog veel onduidelijkheid. Zeker is dat doven en slechthorenden grote extra risico’s liepen. Dat zegt Signaal, een samenwerkingsverband van de landelijke organisaties van deze doelgroep. Uit een enquête die Signaal uitvoerde, blijkt dat veel dove en slechthorende burgers in de getroffen regio sirenes en luidsprekers niet hoorden en pas uren later dan de andere inwoners op de hoogte waren van de ramp. Wie wel wist dat er iets aan de hand was, had vaak geen idee wat er gebeurd was en wat de instructies waren. Een schokkend gegeven en een potentieel levensbedreigende situatie.

Alarmering! Hoezo?
In Nederland zijn anderhalf miljoen mensen doof of slechthorend. Velen van hen horen niet de sirenes en de luidsprekers van rondrijdende brandweerwagens. Terwijl de goedhorende bevolking in de regio Moerdijk binnen bleef en ramen en deuren sloot, gingen de meeste doven en slechthorenden nietsvermoedend door met hun bezigheden. Achtenzestig mensen met een gehoorbeperking uit de getroffen regio vulden een enquête van Signaal in. Daaruit blijkt dat zeventig procent van de doelgroep later dan de goedhorende bevolking geïnformeerd was. Een zesde van de dove en slechthorende burgers wist pas meer dan twee uur later dan de rest van de bevolking nog steeds niet dat zij mogelijk gevaar liepen. Zij vormden bij de Moerdijk-ramp een aanzienlijke risicogroep.

Oplossingen voorhanden, maar niet ingezet
Er zijn praktische oplossingen inzetbaar om doven en slechthorenden te alarmeren en informeren bij rampsituaties. Zo is er de cell-broadcasting techniek om tekstberichten te sturen naar mobiele telefoons in een bepaald gebied. De techniek is in principe beschikbaar en zal waarschijnlijk dit voorjaar in gebruik worden genomen. Uitstel zou onverantwoord zijn.

Radio is voor doven en veel slechthorenden niet bruikbaar. Televisie is voor het merendeel van hen het belangrijkste kanaal voor informatievoorziening bij rampen, maar dan moet er wel ondertiteling zijn. De doelgroep constateert al jaren dat regionale televisiezenders, de aangewezen rampenzenders, nauwelijks ondertitelen. Juist op zo’n cruciaal moment als bij een ramp is dat onontbeerlijk.

Geen nodeloos risico
Signaal zal de resultaten van de enquête onder de aandacht van de overheid brengen en gaat ervan uit dat het nodige gedaan zal worden, zodat doven en slechthorenden in het vervolg geen nodeloos extra risico meer zullen lopen.