Hoe is het als je als horend kind opgroeit in een gezin met dove ouders? Wat betekent gebarentaal dan voor je en hoe ga je om met het feit dat jij horend bent en je ouders doof? In de korte documentaire Coda Pride spreken een aantal Amerikaanse kinderen van dove ouders – oftewel CODA’s, children of deaf adults – over hun ervaringen. 

De documentaire is gemaakt door de 14-jarige Amerikaanse Rachel Bear en haar broer Jacob, van wie beide ouders doof zijn. Met deze film wilden ze laten zien dat CODA’s een hechte gemeenschap hebben, die trots zijn op hun dove ouders en hun identiteit.
Verschillende kinderen, jong en oud, van dove ouders geven in de documentaire antwoord op vragen als: hoe zijn de onderlinge relaties, hoe betrokken ben je als horende bij de dovenwereld en wat zijn je ervaringen als kind met dove ouders. Alle geïnterviewde CODA’s zien de American Sign Language (ASL) als hun moedertaal en het Engels als tweede taal.

Vooroordelen
Het filmpje gaat ook over de vooroordelen over dove mensen. Mikita vander Court–Estrada zegt: ‘Dat je doof bent betekent nog niet dat je dom bent. Mijn moeder is heel goed in wiskunde, ze legt me er alles over uit’. Jessica Smario vertelt trots dat haar ouders beiden hebben gestudeerd: ‘Mijn vader is heel intelligent. Hij heeft gestudeerd en is computer programmeur. Mijn moeder is ook geschoold. Zij heeft een non-profit liefdadigheidsinstelling van mishandelde vrouwen opgericht. Ze is de stem van honderden mishandelde vrouwen uit heel Amerika. Mijn ouders zijn zeker niet stil of onzichtbaar omdat ze doof zijn’.
Cabaratier Michael Velez, ook CODA, ziet het hebben van dove ouders als lid zijn van een stam. Een stam met een eigen taal en cultuur, waarvan hij voor altijd lid zal blijven.

Het filmpje is Engels gesproken en ondertiteld.