Mensen met een verstandelijke beperking en kinderen hebben het meeste last van bijwerking van een beenverankerd hoortoestel, een hoortoestel dat met een schroef in de schedel wordt verankderd. Dit blijkt uit onderzoek aan het UMC St. Radboud in Nijmegen.

Een beenverankerd hoortoestel, ook wel Bone Conduction Device (BCD) genoemd, is een goede oplossing voor mensen met een geleidingsverlies aan beide oren. Het BCD-systeem bestaat uit een titaniumschroef in de schedel achter het oor. Op deze schroef wordt een trillend hoortoestel geplaatst. 

Onderzoeker Jacolien Dun van de Radboud Universiteit Nijmegen deed onderzoek naar dit BCD-systeem. Ze ontdekte dat mensen met een verstandeljike beperking en kinderen het meeste last hebben van bijwerkingen. Ook toonde ze aan dat het verlengen van de geïmplanteerde schroef een oplossing kan zijn wanneer patiënten vaak met irritatie van de huid rondom de schroef te maken hebben.

Verder lijkt een nieuw type titaniumschroef stabieler te zijn dan de standaardschroef, waarmee het risico op uitval mogelijk verminderd wordt. Tenslotte blijkt dat de hoormogelijkheden van jonge patiënten toenemen wanneer er twee BCD's in plaats van één BCD wordt geplaatst.

Vandaag promoveert Dun aan de Radboud Universiteit.