In de rubriek Beroemdheden met een hoorprobleem deze keer Pierre de Ronsard (1524-1585). De Franse Pierre de Ronsard werd op latere leeftijd doof. Door zijn doofheid ontwikkelde hij een zeer expressieve en beeldende dichtstijl.

O wees gegroet, jij vermiljoenen spleet,
die lustig tussen hoge dijen glanst.
O wees gegroet, jij split die vrolijk danst,
die mij genas van al mijn levensleed!’

Strofe uit Boek der dartelheden van Pierre de Ronsard uit 1553

Pierre de Ronsard (1524-1585)
Pierre de Ronsard werd geboren in het kasteel van La Poissonnière, niet ver van Vendôme. Zijn studies in Parijs, in het Collège de Navarre, waren middelmatig. Al erg jong belandde hij in het hofleven, eerst bij de hertog van Orléans, zoon van Frans I, en daarna bij Jacob van Schotland die naar Frankrijk was gekomen om Maria van Lotharingen te huwen. Zo bracht hij drie jaar door in Engeland, Ierland, Schotland, Duitsland en Piémont.

Terug in Parijs moest hij het hofleven opgeven omdat hij volledig doof was geworden. Zijn handicap zou zijn roem worden. Hij sloot zich vijf jaar op in het Collège de Coqueret, waar hij bij Daurat Latijn en Grieks studeerde.

Zijn Odes de Pierre deRonsard, Vendômois (1551) kennen een algemene waardering en betekenen voor zijn schrijver het begin van een literaire fortuin. Men begon zelfs allerhande verzinsels aan zijn biografie te breien: hij zou koningen hebben gehad bij zijn voorouders, hij zou geboren zijn op de dag van de veldslag bij Padua (zo probeerde men het Franse verlies te compenseren …), men ging zijn doofheid vergelijken met Homeros’ blindheid. De Franse koningen (Hendrik II, Frans II, Karel IX) overstelpten hem met eerbetuigingen. Hij zou trouwens hofdichter worden. De Engelse koningin Elisabeth stuurde hem een diamant, Maria Stuart las in de gevangenis zijn verzen, Torquato Tasso kwam in Parijs zijn mening vragen. Al deze lof steeg Ronsard wel enigszins naar het hoofd, en hij voelde zich behoorlijk boven zijn tijdgenoten verheven.

Toen Karel IX werd opgevolgd door Hendrik III verwijderde Ronsard zich van het hof. Hij stierf in Saint-Cosme, bij Tours, op 29 december 1585, op het toppunt van zijn roem. Zijn dood was de aanleiding tot een soort openbare rouw. Kardinaal du Perron stak een lofrede af; in alle colleges hield men ter ere van de illustere afgestorvene redevoeringen in het Latijn, Grieks, Italiaans, Frans.

Erotiek en het geschreven woord
De gedichten van Pierre de Ronsard worden ook besproken in het boek O vermiljoenen spleet! van Bart van Loo. Een boek dat zijn titel ontleend aan het bovengenoemde gedicht van Ronsard.
In deze broeierige geschiedenis van de erotiek lees je hoe onze kijk op seksualiteit in het voorbije millennium is geëvolueerd. O vermiljoenen spleet! laat niemand onbewogen. Bart Van Loo verleidt ons tot een intrigerende reis langs de erotische teksten van auteurs die de wulpse lichamelijkheid hebben bezongen. Hoe en waarom deden ze het? Ze trotseerden de censuur en beschreven zonder schroom de intiemste dingen. Die lagere hartstochten komen uitgebreid aan bod.

Bron: À la francaise…