Afgelopen vrijdag is Bea Visser tijdens de lintjesregen verrast met een lintje. Burgemeester Henk Jan Meijer van de gemeente Zwolle reikte de onderscheiding in de Orde van Oranje-Nassau uit. Voor deze orde komen mensen in aanmerking met (langdurige) bijzondere verdiensten voor de samenleving, veelal op vrijwillige basis. Bea Visser is benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

Op de website van de gemeente Zwolle worden alle kandidaten van de lintjesregen beschreven. Over Bea Visser staat het volgende vermeld:

Mw. B. Visser, Ridder in de Orde van Oranje-Nassau
Mevrouw Visser is een strijdbare vrouw. Dat begon met haar eigen strijd om te leren communiceren omdat zij doof is. In die strijd heeft zij niet alleen aan zichzelf, maar ook en juist aan de dove en slechthorende medemens gedacht. En dat doet zij belangeloos, al meer dan vijftig jaar. Zonder haar inzet en betrokkenheid zouden dove en slechthorende mensen niet zo voluit aan de samenleving deel kunnen nemen als nu wel mogelijk is. Zij was haar tijd ver vooruit in alles wat zij aangepakt heeft om het leven voor dove mensen beter en aangenamer te maken. De Nederlandse Gebaren Taal was er niet gekomen zonder haar. Dat geldt ook voor telecommunicatie: de postzegel rechtsboven op het beeldscherm waar de vertaling voor doven plaatsvindt. Ook de beeldtelefoon kwam er mede door haar. Mevrouw Visser is dan ook voor velen rolmodel en inspirator. Daarvan kan het instituut voor Gebaren, Taal & Dovenstudies aan de Hogeschool Utrecht getuigen. Zij weet de mensen die daar worden opgeleid tot leraar en tolk te enthousiasmeren en te stimuleren om de gebaren van een dove om te zetten naar gesproken Nederlands.
Ook houdt zij zich bezig met het leren communiceren van dubbelgehandicapten, die zowel doof als blind zijn of dreigen te worden, een zeer ingewikkelde en uitdagende materie. Ook haar rol als inspirator van het Doventheater mag niet onvermeld blijven. Begin jaren tachtig van de vorige eeuw heeft zij acteurs van de Haagse Comedie begeleid bij het leren van de onmisbare handgebarentaal tijdens de repetities van het toneelstuk `Kinderen van een mindere God`. Mede dankzij haar inzet werd de voorstelling een succes en konden dove mensen in groten getale naar de schouwburg gaan. De media-aandacht die ontstond heeft een enorme impuls gegeven aan het hedendaagse `doventheater`. In de loop der jaren is mevrouw Visser op vele fronten voor dovenorganisaties en particulieren actief geweest. Zij was een belangrijk ambassadeur voor veel instellingen zoals de Nationale Dovenraad, de Gebarenwinkel alsmede voor het Roze Gebaar, waarmee zij in heel ander opzicht een lans heeft gebroken voor de dove medemens.

Foto: Bea Visser te midden van een aantal andere kandidaten van de lintjesregen in Zwolle