Het printen van 3D-oren is volop in ontwikkeling. Met de huidige techniek is het maken van een 3D-geprint oor van levende cellen nu mogelijk. Het komt steeds dichterbij dat een 3D-geprint oor van eigen cellen bij mensen kan worden geplaatst.

Hoe werkt de nieuwe ontwikkeling?
Na vele onderzoeken zijn levende cellen sterk genoeg en stabiel gemaakt om de druk van de printer te overleven. Laagje voor laagje worden de cellen geprint. Tussen elk laagje met cellen komt een laagje met polymeer. Daardoor wordt het geheel steviger en blijft de vorm in tact. Na plaatsing van het oor zal het polymeer langzaamaan oplossen in het lichaam. De cellen die overblijven nemen in de tussentijd de vorm aan van het oor en ontwikkelen verder.

Eerste proefplaatsing van 3D-oor bij dieren succesvol
Er zijn al proeven gedaan met knaagdieren. Met verschillende soorten cellen zijn er oren gemaakt van menselijke cellen en deze zijn geplaatst bij de dieren. Al na twee weken maakten de implantaat met spiercellen nieuwe zenuwen aan. De implantaten met kraakbeencellen maakten daadwerkelijk kraakbeenweefsel aan. De kraakbeencellen behielden gedurende de tijd steeds dezelfde vorm. Een geïmplanteerd oor van botcellen maakten na vijf maanden bloedvaten aan en er ontstond al een bloedvatensysteem.

Er zijn nog geen testen bij mensen gedaan. De verwachting is dat de eerste proeven met kraakbeencellen worden gedaan. Deze zijn niet afhankelijk van een grote hoeveelheid bloedvaten en zullen daardoor sneller aanslaan dan cellen van bot of spieren. In de toekomst hopen onderzoekers deze 3D-techniek te gebruiken met organen en andere weefsels. Alle onderzoeken zijn gericht op een fysiek oor. Of er ooit een 3D-geprint oor komt waar mensen (opnieuw) mee kunnen horen, is nog de vraag.

Eerder hebben we ook nieuws gepubliceerd over een 3D-geprint oor. Toen was nog niet duidelijk welk materiaal het beste was om een mal te maken. Later bleek dat bepaalde materialen te klein en onstabiel waren en daardoor niet plaatsbaar zouden zijn bij mensen. Daarnaast zijn er in de tussentijd proeven met muizen en ratten gedaan. Zij kregen een 3D-oor op hun lichaam. Na plaatsing keken onderzoekers wat er precies met die dieren gebeurden.

Bron: http://www.zdnet.be