Braintraining verbetert spraakverstaan in rumoer
Een goed gesprek voeren in een restaurant, nieuwe mensen leren kennen op een verjaardag, nog even een praatje maken in een overvolle treincoupé; het blijven lastige luistersituaties voor mensen met een gehoorprobleem. Zelfs als je hoortoestellen draagt. Maar uit een recente studie blijkt; spraakverstaan in rumoer kun je verbeteren met hersentraining.
Amerikaanse onderzoekers hebben in een recente studie onder slechthorende senioren ontdekt dat zij hun spraakverstaan in rumoer kunnen verbeteren met behulp van een speciaal ontwikkelde audiogame. Ze trainden 3,5 uur voor acht weken lang. Het resultaat? Na het spelen van het spel konden de slechthorende ouderen 25 procent meer woorden verstaan in de aanwezigheid van harde achtergrondgeluiden.
‘Deze bevindingen onderstrepen dat het verstaan van spraak in lawaaierige luisteromstandigheden ook echt een hersenactiviteit is niet alleen wordt bepaald door het gehoor”, zegt Daniel Polley van Massachusetts Eye and Ear and Harvard Medical School. “De verbeteringen in de spraakverstaanbaarheid kwamen niet voort uit een verbeterd signaal dat werd overgedragen van het oor naar de hersenen. Het gehoor van onze proefpersonen werd strikt genomen niet beter. En toch verbeterde hun vermogen om spraak te verstaan.’
Over de studie
Aan de studie deden 24 volwassenen mee, met een gemiddelde leeftijd van 70 jaar. Alle deelnemers hadden een mild tot ernstig gehoorverlies en ze droegen gemiddeld 7 jaar hoortoestellen. De deelnemers werden willekeurig toegewezen aan een van de twee trainingsgroepen. Leden van beide groepen werd gevraagd om 3,5 uur per week gedurende 8 weken een game te spelen. De ene groep speelde een game die was ontworpen met het doel om het vermogen van spelers om conversaties te volgen, te verbeteren. Het daagde hen uit om subtiele afwijkingen tussen voorspelde en feitelijke auditieve feedback te monitoren terwijl ze hun vingertop door een virtuele soundscape bewogen. De andere “placebo” -controle groep speelde spel dat weliswaar het auditieve werkgeheugen van de speler uitdaagde, maar waarvan niet werd verwacht dat het zou helpen met de spraakverstaanbaarheid.
In beide groepen verbeterden de deelnemers hun auditieve taken en hadden ze vergelijkbare verwachtingen voor een betere spraakverwerking. Maar de personen die het werkgeheugenspel speelden, toonden geen verbetering in hun vermogen om woorden te onderscheiden. De andere groep liet duidelijke verbeteringen zien, waarbij 25 procent meer woorden correct werden geïdentificeerd in gesproken zinnen of cijferreeksen die met harde achtergrondruis werden aangeboden.
Bron: Hear-it.com
Photo: Toa Heftiba on Unsplash
Reacties
Vooral het placebo-effect vind ik interessant. Ik heb sterk de indruk dat juist omdat slechthorenden weten dat ze woorden vaak slecht verstaan ze onzeker worden en daardoor helemaal de draad kwijt raken. Het werken aan het zelfvertrouwen op “hoorgebied”, bijvoorbeeld via een placebo, zou best eens tot duidelijke verbeteringen kunnen leiden. Bij andere ziekten is dit immers ook het geval.
Waar kan ik meer info krijgen ? Ik ben 72 en al heel lang ernstig slechthorend. Ik moet binnenkort voor nieuwe toestellen getest worden