Een peutergroep als alle andere. Spelen, zingen, knutselen en voorlezen. Maar dit keer gaan alle activiteiten gepaard met handgebaren, want de nieuwe Amersfoortse peutergroep Wip Wapper is speciaal bedoeld voor dove en slechthorende peuters.

‘Goedemorgen allemaal’. De tekst wordt niet uitgesproken maar met handgebaren gemaakt door leidster Jacqueline. Het is de eerste peutergroep waar horen en zien je niet vergaat als de kinderen aan het spelen zijn. Afgezien van een enkel woord of opgewonden gilletje blijft het stil in het klaslokaal.

Sinds drie weken is in Amersfoort een groep voor dove en slechthorende peuters van start gegaan. Op woensdag- en maandagmorgen komen telkens zes peuters en hun ouders naar de peutergroep Wip Wapper, die onderdak heeft gevonden in de Prof. Groenschool aan de Kortenaerstraat.

De werkwijze van de peutergroep voor dove en slechthorende kinderen is hetzelfde als bij alle andere peutergroepen. Veel spelen, voorlezen, zingen en knutselen. Het verschil zit hem daarin dat alle woorden worden vergezeld van de bijbehorende gebaren.

De peutergroep is een initiatief van Stichting Gezinsbegeleiding Midden-Oost Nederland en de Nederlandse Stichting voor het Dove en Slechthorende Kind (NSDSK). De stichtingen hadden tot op heden peutergroepen in Amsterdam en Zwolle, maar zochten nog naar een locatie voor een groep in het midden des lands. Die werd in Amersfoort gevonden, waardoor een aantal ouders die eerst helemaal naar Amsterdam of Zwolle moesten nu ook wat dichter bij huis terecht kunnen. De kinderen zijn afkomstig uit Amersfoort, Zeist, Nijkerk en Putten.

Verrast

Idealiter bezoekt een slechthorende of dove peuter twee tot drie ochtenden per week een speciale peutergroep. ‘We hadden niet verwacht dat er zoveel belangstelling voor deze peutergroep zou zijn’, zegt hoofd Meijs van de NSDSK. ‘We willen de peutergroep graag uitbreiden, maar hebben meer ruimte nodig.’

De NSDSK bestaat uit vier afzonderlijke stichtingen die zich toeleggen op het opsporen van gehoorstoornissen bij kinderen, het begeleiden van de dove en slechthorende kinderen en hun gezinnen.

Doel van de peutergroep is om de kinderen als het ware tweetalig te maken. Naast spraak moeten ze ook kennis maken met gebarentaal. Natuurlijk zijn regelmatig terugkerende gebaren zoals ‘zitten’, ‘spelen’, ‘niet doen’ of ‘eten’ snel geleerd.

Deze periode mogen Sinterklaas en Zwarte Piet zich verheugen op de warme belangstelling van de peuters. Spelenderwijs maken ze kennis met de gebaren voor boot en Sinterklaas. Tot vorige week stond het thema herfst centraal in Wip Wapper en werden de gebaren voor bladeren, dwarrelen, regen en boom geleerd.

Zes peuters hebben drie begeleiders. De horende leidster is de gebarentaal ook machtig en gebaart en spreekt gelijktijdig met de kinderen. De dove leidster bedient zich vooral van de gebarentaal. Tot slot is er een logopediste die ook met de kinderen speelt, maar daarbij vooral in de gaten houdt welke ontwikkeling het kind doormaakt.

Trillingen

Wil één van de leidsters de aandacht van de kinderen, dan heeft het weinig zin om daar om te vragen. De leidsters tikken op tafels, stampen met hun voeten of doen het licht aan en uit om de aandacht van de kinderen via trillingen of licht te trekken. Daarnaast heeft ieder kind en leidster een eigen ‘naamgebaar’. Een of meer handbewegingen symboliseren de naam van een persoon. ‘Het naamgebaar verwijst vaak naar iemands karaktereigenschappen’, vertelt leidster Jacqueline die zelf doof is. Haar naam wordt uitgebeeld met twee vingers die de mondhoeken omhoog trekken. ‘Omdat ik zoveel lach, denk ik’, laat ze breed glimlachend en gebarend weten via haar doventolk.

Bron: De Stentor