EINDHOVEN – `Nooit bang zijn en er gewoon voor gaan`, is het motto van de 67-jarige Jan Bastian uit Strijp. Dankzij zijn ijzeren wil heeft hij bewezen dat dove mensen ook muziek kunnen maken. Bastian speelt als volwaardig muzikant mee in het orkest van Muziekvereniging Eindhoven West (MEW).

Vorige week vierde hij zijn bronzen jubileum. Eind november neemt hij met MEW deel aan het harmonieconcours in Valkenswaard.

Jan Bastian was vanaf zijn geboorte slechthorend. Doordat hij op de lagere school een hoorapparaat moest gebruiken, ging zijn gehoor steeds verder achteruit. Op zijn dertigste was hij helemaal doof. Toch heeft hij zich nooit laten weerhouden door zijn handicap. De Strijpenaar werkte 47 jaar als timmerman in de bouw, voetbalt al 42 jaar en doet sinds een aantal jaren aan fitness.

Maar muziek is zijn lust en zijn leven. De bevlogen muzikant kan zijn blaasinstrument bespelen met behulp van de trillingen in zijn hoofd.

Door al die trillingen in zijn geheugen op te slaan, onthoudt Jan alle muziekstukken. "Als kind maakte ik al muziek. Toen ik twaalf was, ben ik bij MEW begonnen. Ik kreeg de stukken onder de knie door heel veel oefenen. Ik blies mijn partij, maar de rest van het orkest hoorde ik praktisch niet. Uiteindelijk kreeg ik zoveel commentaar, dat ik ben gestopt." In zijn eentje bleef Jan thuis muziek maken. Maar op den duur kriebelde het zo erg in zijn hoofd, dat hij de stoute schoenen aantrok en weer naar de Strijpse muziekvereniging stapte.

Zonder de steun van Jan Westerterp (71) en Mieke Schonenberg (55) had hij het niet gered. Westerterp is bijna vijftig jaar lid van MEW. Hij zegt: "Om harmonieus samen te kunnen spelen moet je naar elkaar luisteren en dat mist Jan. Alleen naar de dirigent kijken is niet genoeg. Want soms versnelt hij het tempo om de hele club mee te krijgen. Als Jan dat niet in de gaten heeft, loopt hij voor de muziek uit. Mieke wijst aan welk nummer er gespeeld wordt en ik geef met klopsignalen van mijn voet op zijn voet het tempo aan. Aan de bewegingen van mijn vingers kan Jan zien welk deel ik speel. Ik vind het allemaal heel erg knap."

Bastians kompanen moeten hard werken. Ze moeten zich concentreren op hun eigen stuk en hun collega in de gaten houden. "Gelukkig is de saamhorigheid in het orkest geweldig. Jan doet heel veel voor de verenging. Hij haalt oud papier op, beheert de spullen, vervoert de instrumenten en verricht allerlei klusjes. We zouden hem niet kunnen missen", aldus Mieke Schonenberg.

Bron: ED.nl