Op 22 november is Wim Emmerik overleden op 75-jarige leeftijd.
Hij was een van de grondleggers van gebarentaalonderzoek in Nederland en heeft veel voor de dovengemeenschap betekend.

De carrière van Emmerik was zo bijzonder en veelzijdig dat dit eigenlijk niet samen te vatten is zonder iets te vergeten. We lichten een paar hoogtepunten toe. In de zeventiger jaren begon Emmerik samen met Jean Couprie als mime-acteur. Later was hij werkzaam als acteur bij het Handtheater, waar hij samen met Couprie en John van Gelder bijzondere voorstellingen in gebarentaal maakte. Zijn liefde voor gebarentaal kwam hier mooi tot uiting. Bij de Universiteit van Amsterdam, gaf hij vele jaren met plezier gebarentaalles aan studenten van de faculteit Algemene Taalwetenschap.

Samenwerking
Tony Bloem werkte samen met Emmerik aan de vertaling van kinderboeken in gebarentaal bij Stichting Vi-taal in Den Haag. In 1989 presenteerde hij zijn verhaal ‘De stier wacht op groen’ als eerste aflevering van de ‘De gebarenwinkel’ op zondagochtend bij de VPRO. Het was een tv-serie waarbij voor het eerst verhalen in gebarentaal werden uitgezonden.

Dichtkunst
Wim vestigde zijn naam als dichter in Gebarentaal voor het eerst tijdens een voorstelling ‘Poëzie in spreek- en gebarentaal’.  Tot ver buiten Nederland genoot Wim bekendheid als dichter. Hij trad o.a. op bij Poetry International. Ook werden zijn gedichten verfilmd, deze gedichten wonnen prijzen over de hele wereld.

Onderzoek gebarentaal
In de jaren ’80 en ’90 was hij betrokken bij onderzoek van de Nederlandse Stichting voor het Dove en Slechthorende kind (NSDSK).
Vele jaren later werkte hij mee aan onderzoeken bij de Radboud Universiteit in Nijmegen. 
Bij zijn pensionering in 2005 ontving hij als eerste de NGT-prijs van Dovenschap, voor zijn bijdrage aan onderzoek naar Nederlandse Gebarentaal (NGT) en vanwege zijn artistieke bijdragen aan de dovengemeenschap.
Zijn overlijden is een groot verlies voor de dovengemeenschap.