Dat hoortoestellen helemaal niet oubollig of lelijk hoeven te zijn, is voor Nicole vanzelfsprekend. Achter haar oren draagt ze opvallende, paarse hoortoestellen. ‘Het zichtbaar maken van mijn handicap, maakt mensen bereid om mij te helpen. En ze vergeten minder snel dat ik slechthorend ben’.

Dat zie je niet vaak, paarse hoortoestellen!
‘Nee dat klopt. Maar ik voel me jong en daarom zie ik mijn hoortoestel – net als een bril – graag als een modeaccessoire. Het hoort bij mij en mag gezien worden. Zo’n bruin apparaat achter het oor, “type 80+” hoeft echt niet meer! Je kunt tegenwoordig gewoon een hoortoestel kiezen dat bij je persoonlijkheid past. Wees jezelf, je bent meer dan je handicap.’

Zo te horen schaam jij je dus niet voor je slechthorendheid?
‘Nee ik ben er open over. Het is bij iedereen bekend. Mensen mogen mij alles vragen over mijn gehoor en ik probeer alles zo goed mogelijk uit te leggen. Als je wil dat mensen rekening met je houden, moet je ze helpen. Door te vertellen hoe ze jou kunnen helpen. Mijn kinderen heb ik bijvoorbeeld geleerd dat ze op een normaal volume, rustig en duidelijk moeten praten. Piepstemmetjes en gefluister versta ik niet. ’

Maak je het zo makkelijker voor jezelf?
‘Ja, ik vind het belangrijk om te denken in mogelijkheden, niet in moeilijkheden. Als ik op een – voor mij- onhandige plek zit, dan kost het mij meer energie om mensen te verstaan. Dus vraag ik altijd of ik op een plek mag zitten die voor mij het meest gunstig is. Mijn collega’s of klasgenoten staan dan, zonder te morren, voor mij op. Die mogelijkheid heb ik zelf geschapen. Wat ook mooi is; omdat ik het nodig heb om mensen aan te kijken in een gesprek, voelen ze dat ik aandacht voor ze heb. Dat vinden mensen prettig.’

Benieuwd naar het hele verhaal van Hoorheld Nicole? Lees dan verder op www.vereniginggain.nl. Hier vindt u ook ervaringsverhalen van andere Hoorhelden.