Bep zoekt een begeleider: ‘Ik ben zo vaak alleen’

Als ze haar kin optilt en door haar wimpers naar beneden kijkt, kan ze nog een heel klein beetje zien. Daarnaast is ze doof; ze communiceert via tactiele handgebaren. Bep Stavleu (69) ontvangt me in haar keurige rijtjeswoning in Gouda, waar ze geheel zelfstandig woont. Via haar ambulant begeleider Jan legt ze uit waarom extra hulp voor haar zo belangrijk is.

‘Kijk,’ zegt Bep, terwijl ze naar een gehaakt keukengordijn wijst, ‘dit gordijn is 35 jaar oud. Ik zou zo graag een nieuw gordijn willen haken, maar dat lukt helaas niet meer.’ Bep werd als baby doof en is daarnaast in de loop der jaren steeds slechter gaan zien. Hoewel ze heel zelfstandig is en zo veel mogelijk zelf wil doen, is ze aangewezen op hulp. Die krijgt ze via Kalorama, het centrum voor doofblinden waar ook begeleider Jan werkt. Jan helpt Bep onder andere met administratieve zaken, een andere begeleider helpt met haar boodschappen. Maar Bep wil graag nog zo veel meer.

Saai leven

‘Ik woon wel zelfstandig, maar ik heb verder met niemand contact,’ legt Bep uit. ‘Ik houd van wandelen, zwemmen en fietsen op de tandem, maar daar heb ik hulp bij nodig.’ Beps grootste hobby was haken en naaien, maar sinds ze zo slecht ziet kan ze alleen nog maar breien. Regelmatig breit ze poppenkleding voor hulpbehoevende mensen in armere landen. Vroeger werkte ze ook graag in de tuin, maar ook dat is niet meer mogelijk. ‘Ik kan ook geen televisie meer kijken,’ vertelt Bep, ‘dus ik ga ’s avonds altijd maar vroeg naar bed. Als ik op de bank zit en geen mensen om me heen heb om mee te praten of spellen te doen, vallen mijn ogen immers dicht.’

Daar wil ze graag verandering in brengen. Voor de vrijdagen en zaterdagen zoekt Bep een nieuwe begeleider, bij voorkeur een vrouw. Iemand die haar helpt haar breiwerkjes af te maken, met haar de deur uit gaat of samen met haar kookt en bakt. Zes uur per week zou al voldoende zijn. ‘Dan kan ik met haar de stad in om zelf mijn kleding te kopen,’ licht Bep toe. ‘Dat is fijn, want dan kan ik de stoffen voelen met mijn handen en mijn begeleidster kan zeggen of de kleur goed is.’

Help jij Bep?

In de afgelopen jaren heeft Bep een aantal begeleiders gehad, maar het blijkt lastig om iemand te vinden die langere tijd bij haar blijft. ‘Ik weet heel goed wat ik wil,’ zegt Bep, ‘en ik vind het niet fijn als iemand de baas over mij speelt.’ De ideale begeleidster staat sterk in haar schoenen, maar kan zich tegelijk ook heel dienstverlenend opstellen.

Ben jij die behulpzame, gebarenvaardige en dienstverlenende begeleider die Bep zoekt? Iemand die haar helpt bij haar hobby’s en ontspanningsactiviteiten? Dan komt Bep heel graag met jou in contact! Het betreft een betaalde functie als cliëntondersteuner in dienst van Kalorama. Het fijnste is als je in de buurt van Gouda woont, zodat je in overleg met Bep flexibele werktijden kunt afspreken.

Interesse of vragen? Bekijk de officiële vacature op de website. Een eerste kennismaking met Bep vindt plaats bij haar thuis, samen met begeleider Jan.

Meer informatie over het centrum voor doofblinden vind je op de website van Kalorama