Honden op leeftijd lijden net als mensen vaak aan ouderdomsslechthorendheid. Voor een mens is dat een hele vervelende aandoening, maar voor honden zo mogelijk nog vervelender. Dierenarts Gert ter Haar heeft binnenkort de oplossing: een operatief ingebracht hoortoestel. De resultaten van testen met dergelijke toestellen noemt de Utrechtse dierenarts bemoedigend.

Gert ter Haar, die onlangs aan de Universiteit Utrecht is gepromoveerd op de resultaten van zijn studie, houdt zich al tien jaar bezig met onderzoek naar het gehoor van honden. "Samen met de reuk is het gehoor het belangrijkste zintuig voor de hond. Vrijwel alle reacties zijn hierop gebaseerd. Als het gehoor minder wordt, kan dat gevaar opleveren. Het dier kan zijn baasje niet meer verstaan en hoort ook bijvoorbeeld het verkeer niet meer aankomen. Ook kan de hond schrikken van bijvoorbeeld een kind dat hij niet hoort aankomen. Een bijtincident is dan al gauw geboren", vertelt Ter Haar.

Zeven jaar geleden begon Ter Haar daadwerkelijk met het testen van zogenoemde kliniekhonden, dieren die in eigendom zijn bij de universiteitskliniek van de faculteit diergeneeskunde in Utrecht. Honden bleken eerst de hoge en daarna de lage tonen kwijt te raken. Uit scans van het binnen- en middenoor en elektrofysiologische gehoortesten waarbij tonen worden aangeboden en gekeken wordt of er een reactie ontstaat in het hoorgebied, bleek bij tal van oudere honden dat een deel van de haar- en zenuwcellen verloren was gegaan. Trillingen in de vloeistof van het binnenoor leiden dan niet meer tot het opwekken van elektriciteit.

"In samenwerking met een humaan kno-arts van het Radboud Ziekenhuis in Nijmegen werd een speciale operatietechniek bij honden ontwikkeld. Daarna hebben we in de loop der jaren bij verschillende honden een hoortoestel ingebracht. Met tussenpozen werden de honden vervolgens getest. Daaruit kwam naar voren dat de trillingen van de binnenoorvloeistof daadwerkelijk werden versterkt, waardoor meer elektriciteit wordt opgewekt en de hersenen het geluid weer waarnemen" zo legt Ter Haar uit.

"De resultaten zijn echt hoopvol. Alle honden horen beter en dat is goed nieuws. Het zal echter nog wel even duren voordat we deze behandeling in de praktijk kunnen aanbieden. In de eerste plaats lopen de kosten op dit moment nog erg hoog op. Je moet denken aan een aantal duizenden euro`s. Bovendien is het apparaat momenteel nog niet volledig implantabel. Het batterijgedeelte moet je immers makkelijk kunnen bereiken en die zit momenteel nog als een soort dekseltje op de huid. We streven derhalve nog naar technische vooruitgang en goedkopere apparaatjes."

Overigens zullen niet alle honden met doofheid baat hebben bij het nu ontwikkelde implantaat. Bij iedere individuele hond zal eerst uitgezocht moeten worden van welke vorm van doofheid sprake is en hoe ernstig het gehoorverlies is.

Bron: De Telegraaf
Via: UniversiteitUtrecht.nl