Een audiogram geeft het resultaat van een gehoortest weer. In dit stukje leggen we uit hoe een audiogram werkt.

Het audiogram hieronder laat van verschillende geluiden en spraakklanken zien waar ze in het audiogram liggen. De groene ‘banaan’ geeft het gebied weer, waarbinnen zich alle spraakklanken bevinden als iemand op een normaal niveau spreekt.

De horizontale lijnen in een audiogram geven de toonhoogte of frequentie weer. 125 Hertz is een hele lage toon. Hoe verder je naar rechts gaat, hoe hoger de toon wordt, net als wanneer je op een piano van links naar rechts gaat.

De verticale lijnen geven het niveau of de sterkte van het geluid aan. De ‘0 decibel (dB)’ lijn boven in het audiogram staat voor een heel zacht geluid. Iemand met een normaal gehoor kan dit geluid nét horen. Als je van boven naar beneden door het audiogram ‘loopt’ wordt het geluid steeds harder. Een geluid van ongeveer 100 dB is voor iemand met een normaal gehoor onaangenaam hard.

Punten in audiogram

Elk punt in een audiogram geeft dus een ander geluid weer. Punt z in het audiogram hierboven geeft een zacht geluid met een lage frequentie weer (30 dB, 250 Hz) en punt f een zacht geluid met een hoge frequentie (30 dB, 4000 Hz). Onderaan in het midden van de ‘banaan’ zie je een icoon van een mensenhoofd. Dat punt geeft een hard geluid van een frequentie in het midden van het spraakgebied weer (60 dB, 1000 Hz).

Hoordrempels

De zachtste geluiden die iemand kan horen bij verschillende frequenties worden genoteerd in het audiogram. Dit zachtste geluid noemen we de hoordrempel. Hoordrempels van 20 dB of beter worden als normaal beschouwd. Verschuift de hoordrempel, dan heb je gehoorverlies.

Minder dan 20 dB: normaal gehoor
Tussen 20 en 30 dB: licht gehoorverlies
Tussen 30 en 60 dB: matig gehoorverlies
Tussen 60 en 90 dB: ernstig gehoorverlies
Meer dan 90 dB: zeer ernstig gehoorverlies